Adam Krasiński (ordynat)

Adam Zygmunt Władysław Wincenty Franciszek Ludwik Krasiński hrabia^[1] herbu Ślepowron (ur. 22 listopada 1870 w Krakowie, zm. 17 stycznia 1909 w Ospedaletti, Liguria) — polski poeta, pisarz, działacz oświatowy, redaktor Biblioteki Warszawskiej (1901-1909), IV ordynat opinogórski, pierwszy prezes Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości.

Adam Krasiński

Herb hrabiowski rodziny Krasińskich
Rodzina	Krasińscy herbu Ślepowron
Data i miejsce urodzenia	1870 Kraków
Data i miejsce śmierci	1909 Ospedaletti
Ojciec	Władysław Wincenty Krasiński
Matka	Róża Potocka
Żona	Wanda Badeni

Życiorys

Wnuk Zygmunta oraz syn Władysława Wincentego i Róży z Potockich (2 voto Edwardowej Raczyńskiej)^[2]. Był przyrodnim bratem Rogera Adama Raczyńskiego oraz Edwarda Bernarda Raczyńskiego.

W rodzinnym Krakowie ukończył naukę w gimnazjum^[2]. Następnie studiował na uniwersytetach w Bonn, Fryburgu, Heidelbergu^[2]. Na ostatniej z tych uczelni uzyskał stopień doktora praw na podstawie pracy dotyczącej stosunków włościańskich w Polsce i o reformach w tym zakresie z lat 1764-1774^[2]. Po powrocie na ziemie polskie udzielał się w pracy społecznej^[2].

Zasłużony sprawie wydań spuścizny po swym dziadku Zygmuncie, sam był również jej badaczem. Odbył studia we Fryburgu i Heidelbergu (studia: Poeta myśli, Dzień Ducha Świętego). Tytuł doktorski uzyskał w Heidelburgu na podstawie rozprawy Geschichtliche Darstellung der Bauern – Verh/ltnisse in Polen (1898, 2 tomy). Pod pseudonimem Jan Przysiecki publikował utwory literackie w Bibliotece Warszawskiej (w 1900 objął jej redakcję i wydawnictwo). Nabył „Gazetę Polską”^[2]. W 1905 próbował utworzyć stronnictwo polityczne Spójnia. Od 1906 prezes Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości z siedzibą w Warszawie. Ogłosił rozprawę W sprawie rolnej (1907). Był członkiem Towarzystwa Tajnego Nauczania w Warszawie^[3]. Był inicjatorem rozbudowy Biblioteki Ordynacji Krasińskich. Został prezesem rady nadzorczej Polskiej Macierzy Szkolnej^[2]. Przez pewien czas był prezesem Towarzystwa Rolniczego w Płocku^[2].

28 października 1897 poślubił Wandę Marię (1874-1950), córkę Kazimierza Badeniego, z którą nie miał potomstwa^[2]. Tym samym na nim wygasła linia Zygmunta Krasińskiego i ordynacja przeszła na Edwarda Krasińskiego, z innej linii tej rodziny.

Po jego śmierci wdowa wyszła za mąż w 1912 roku za hr. Zygmunta Zamoyskiego (1875-1931).

Twórczość

• Eleonora (pod pseudonimem Jan Przysiecki)
• Jęk ziemi (pod pseudonimem Jan Przysiecki)
• Trzy szarże (1907, wiersze rycersko-patriotyczne)