Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adżiwikowie (sanskr. ājīvika, prakryckie także ajīvaka - „profesjonalista”, „traktujący ascezę jako sposób na życie”) – indyjski system religijny i filozoficzny wyznający skrajny ascetyzm, determinizm i swoisty ateizm. Ostatnie wzmianki o nich pochodzą z XIV wieku, kiedy to zostali wchłonięci przez hinduizm. Chodzili nago, żyli tylko z jałmużny. Posiadali własny kanon ksiąg, z których nie zachowały się żadne[1]. Byli intensywnie zwalczani przez myślicieli należących do innych współczesnych im szkół religijnych, zwłaszcza przez dżinistów, z którymi mieli wspólne korzenie, oraz przez buddystów, a przez większość filozofów hinduistycznych uważani za rażąco niemoralnych (ateizm, nietypowe podejście do kwestii karmy, nagość mniszek, praktyki seksualne[2]). Znani byli ze skrajnie surowych rytuałów inicjacyjnych. Uważali, że każdy może robić co chce (nawet najciężej „grzeszyć”), gdyż i tak ostatecznie każdy po wielu wcieleniach osiągnie mokszę, niezależnie od jakichkolwiek uczynków. Święty i grzesznik mieli dla nich te same zasługi, mimo to stosowali najskrajniejszą ascezę (skrajniejsza znana była tylko w kilku efemerycznych sektach hinduskich). Uprawianie ascezy było dla nich nie tyle środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest wyzwolenie, ile „dowodem” na wysoki stopień rozwoju duchowego. Znani są tylko z polemicznych dokumentów swoich przeciwników. We wczesnym średniowieczu mieli się nawrócić najpierw (ok. VIII w.) na buddyzm mahajany, potem na tantryzm i wreszcie (ok. XIV w.) na wisznuicki bhaktyzm.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.