Absorber energii słonecznej

Zaczerniona powierzchnia kolektora słonecznego, która pochłania promieniowanie słoneczne i przetwarza je w energię cieplną. Absorbery różnią się skutecznością pochłaniania energii. Skuteczność tę określamy za pomocą współczynnika absorpcji.

Najprostszym i już rzadko spotykanym wariantem była metalowa płyta absorbera pomalowana czarną farbą. Rozwiązanie takie było najtańsze jednak generowało duże straty w cieple. Nowoczesne absorbery obecnie wykonane są z^[1]:

• powłoki galwanicznej z czarnego niklu
• czarnego chromu
• czarnej miedzi
• napylanej powłoki wysokoselektywnej z tlenku tytanu

Płyn, który zawarty jest w rurkach, który ogrzewany jest przez ciepło absorbera to roztwór glikolu. Bardzo ważnym czynnikiem, który wpływa na skuteczność wymiany ciepła między absorberem a elementami transportującymi jest sposób łączenia. Stosowane metody to m.in.:

• wykonywanie kanałów w absorberach w których zagłębia się rurki
• spłaszczanie rurek

Przypisy

1. Jak działają kolektory słoneczne płaskie i próżniowe. 2013. [dostęp 2013-05-14]. (pol.).

Bibliografia

• Energy in Architecture, © European Communities 1992
• The European Passive Solar Handbook Edited by John R. Goulding, J. Owen Lewis, Theo C. Steemers Published by Batsford 1992, Reprinted 1993 ISBN 0-7134-6918-8