Świadkowie Jehowy w Gwinei Równikowej

Świadkowie Jehowy w Gwinei Równikowej – społeczność wyznaniowa w Gwinei Równikowej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 2542 głosicieli, należących do 30 zborów. W 2023 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 7944 osoby^[1][2][a]. Działalność miejscowych głosicieli oraz Świadków Jehowy w Kamerunie i Gabonie koordynuje Biuro Oddziału, znajdujące się w miejscowości Bonabéri koło miasta Duala w Kamerunie^[3].

Świadkowie Jehowy w Gwinei Równikowej

Państwo	Gwinea Równikowa
Liczebność (2023)	2542
% ludności kraju (2023)	0,17%
Liczba zborów (2023)	30
Rozpoczęcie działalności	ok. 1950

Bata

Mokomo

Mongomo

Ebebiyín

Malabo

Sale Królestwa w Gwinei Równikowej

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (wyd. hiszpańskojęzyczne z 1967 r.)

Historia

W roku 1950 pionierzy podjęli działalność na wyspie Fernando Po, gdzie założyli zbór, jednak w roku 1953 wskutek nietolerancji religijnej zostali stamtąd wydaleni. W roku 1957 nigeryjscy współwyznawcy, którzy przybyli w poszukiwaniu pracy na plantacjach kakao, utworzyli kilka zborów anglojęzycznych, które jednak przestały istnieć, gdy powrócili do Nigerii^[4]. W roku 1965 w Río Muni rozpoczęło działalność kaznodziejską 11 głosicieli.

W roku 1968 Towarzystwo Strażnica skierowało tu trzy małżeństwa misjonarzy, absolwentów Szkoły Gilead. Z powodu trudnej sytuacji politycznej nie mogli zostać długo, jednak prowadzili działalność kaznodziejską w różnych częściach kraju. Powstała grupa pierwszych rodzimych wyznawców. W roku 1969 w kraju działało 321 głosicieli w 7 zborach. W następnych latach wielu zagranicznych głosicieli opuściło kraj^[4].

W latach 70. XX wieku do niewielkiego grona miejscowych Świadków Jehowy^[5]. dołączyło kilka małżeństw misjonarzy z Hiszpanii^[4]. W roku 1978 w kraju działało 16 głosicieli, cztery lata później było ich już ponad 50.

W roku 1994 miejscowe władze zalegalizowały ich działalność i odtąd rozpoczęto budowę Sal Królestwa^[4]. W tym samym roku przekroczono liczbę 100 głosicieli, w 1988 roku – 200. Liczbę 500 głosicieli osiągnięto w 1998 roku, a 1000 – w 2006 roku. W 2011 roku zanotowano liczbę 1506 głosicieli, w 2013 – 1632, w 2019 – 2586, a w 2019 – 2721^[6].

Kongresy regionalne i zebrania odbywają się w językach: angielskim, francuskim, fang (ntumu), hiszpańskim i amerykańskim migowym. Większość głosicieli mieszka w Malabo oraz w mieście Bata.

Uwagi

1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje (jest też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.