Śródmieście (Sosnowiec)
Dzielnica Sosnowca Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śródmieście – centralna, historyczna dzielnica Sosnowca, wyznaczająca obręb ścisłego centrum miasta. Znajduje się tu Urząd Miejski w Sosnowcu, katedra diecezji sosnowieckiej oraz wiele innych ważnych urzędów i instytucji, a także organizacji i podmiotów obsługujących codziennie tysiące mieszkańców. Tutaj też koncentruje się życie kulturalne i towarzyskie oraz znajduje się największy w mieście węzeł transportu pasażerskiego. Ostatnimi laty, wskutek ekspansji hipermarketów, na dalszy plan schodzi rola handlowa Śródmieścia, a jego nierozwiązanym problemem pozostaje brak bazy noclegowej, niezagospodarowane atrakcyjne tereny oraz zjawiska patologiczne wśród mieszkańców, które wpływają na bezpieczeństwo tej wciąż pełnej kontrastów dzielnicy.
| Dzielnica Sosnowca | |
 Plac Stulecia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Sosnowca |
1902 |
| SIMC |
943428 |
| Powierzchnia |
3,7 km² |
| Populacja (2014) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
ok. 7840 os./km² |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
41-200 |
| Tablice rejestracyjne |
SO |
Położenie na mapie Sosnowca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
| 50°16′41″N 19°07′38″E | |
Od północy styka się z Pogonią, następnie graniczy od północnego wschodu z Sielcem (wzdłuż rzeki Czarna Przemsza), od południowego wschodu z Dębową Górą i Radochą (właściwie z historyczną Ostrą Górką), od południa fragmentami z Katowicami i Mysłowicami (z którymi granicę wyznacza rzeka Brynica), a od zachodu ze Starym Sosnowcem, wzdłuż torowiska historycznej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, ze stacją graniczną Sosnowiec Główny. Ich uruchomienie w 1859 r. stało się bezpośrednią przyczyną dynamicznego rozwoju osady, będącej wkrótce w wyniku dużego napływu ludności „największą wsią w Europie”[1]. W latach 60. XIX wieku na obszarze dzisiejszego Śródmieścia istniały huta cynku „Romania”, kopalnia odkrywkowa węgla kamiennego „Pogonia”, a później „Feliks”, fabryka bieli cynkowej i walcownia blachy cynkowej „Emma”[2]. Dzięki osiedlającym się w rejonie przydworcowym Żydom rozwijał się handel i rzemiosło[3]. Pomimo ograniczeń wynikających z carskiego zakazu budowy i naprawy domów w pasie przygranicznym, który obejmował około 1574 metry, w miejscu wyciętego lasu powstawały pierwsze budynki[4]. Pojawiły się zalążki dzisiejszej ulicy 3 Maja i Modrzejowskiej, a kształt linii kolejowej poprowadzonej z obszaru stacyjnego do okolicznych kopalni węglowych wyznaczył przebieg ulicy Warszawskiej[5]. Ze składek pracowników kolei i okolicznych mieszkańców w 1862 r. zbudowano w rejonie dworca kościół kolejowy, a w 1879 r. uruchomiono hutę szkła[6]. Od 1887 r. południową częścią dzielnicy przebiegał historyczny szlak szerokotorowej Kolei Iwangorodzko-Dąbrowskiej, ze stacją Sosnowiec Południowy, który również odegrał istotną rolę w rozwoju gospodarczym najpierw osady, a później od 1902 r. miasta[4]. Śródmieście ukształtowało się na obszarze wsi Sosnowice (Stary Sosnowiec), która współtworzyła osadę Sosnowiec[7]. Oddzieliło się od niej umownie jako dzielnica dla podkreślenia jego miejskiego i centralnego charakteru. W 2014 r. dzielnicę zamieszkiwało ponad 29 tys. osób[8].
W dzielnicy wyodrębnia się:
- osiedle Naftowa
Zabytki[9]
Kultura
Inne obiekty i miejsca
- Pomnik Jana Kiepury
- Plac Stulecia
- Sosnowiecki Szpital Miejski[10]
- Centrum handlowe Plaza
- Budynek Urzędu Miejskiego przy Alei Zwycięstwa[11]
- Dworzec autobusowy przy ulicy Ignacego Mościckiego
- Dworzec kolejowy Sosnowiec Południowy
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.