Ślimakowate
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślimakowate (Helicidae) – rodzina lądowych ślimaków płucodysznych z rzędu trzonkoocznych (Stylommatophora), obejmująca największe oskorupione ślimaki Europy. Zaliczono do niej ponad 50[2] rodzajów ślimaków o dużym zróżnicowaniu kształtu i ubarwienia muszli. Układ rozrodczy charakteryzuje się obecnością dwóch gruczołów palczastych i woreczka strzałki miłosnej. Ślimakowate żyją kilka do kilkunastu lat[3]. Niektóre gatunki są pozyskiwane lub hodowane w celach konsumpcyjnych. Na terenie Polski 5 gatunków podlega ochronie prawnej, w tym 2 ochronie ścisłej[4].
Helicidae[1] | |
Rafinesque, 1815 | |
![]() Przedstawiciel rodziny – ślimak winniczek (Helix pomatia) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada |
Heterobranchia |
Infragromada |
Euthyneura |
(bez rangi) | Tectipleura |
Nadrząd |
Eupulmonata |
Rząd | |
Podrząd |
Helicina |
Infrarząd |
Helicoidei |
Nadrodzina | |
Rodzina |
ślimakowate |
Systematyka
Rodzina Helicidae obejmuje blisko 500 gatunków ślimaków, które sklasyfikowano w podrodzinach[2][5]:
- Ariantinae Mörch, 1864
- Helicinae Rafinesque, 1815
- Murellinae P. Hesse, 1918
Dwóch rodzajów kopalnych nie sklasyfikowano w żadnej z powyższych podrodzin[2]:
- Nanhaispira W. Yü & X.-Q. Zhang, 1982 †
- Praecampylaea Pfeffer, 1930 †
Obecność w faunie Polski

W Polsce stwierdzono występowanie 12 gatunków[3]:
- Arianta arbustorum – ślimak zaroślowy
- Caucasotachea vindobonensis – wstężyk austriacki
- Causa holosericea
- Cepaea hortensis – wstężyk ogrodowy
- Cepaea nemoralis – wstężyk gajowy
- Faustina cingulella – ślimak tatrzański
- Faustina faustina – ślimak nadobny
- Faustina rossmaessleri – ślimak Rossmasslera
- Helicigona lapicida – ślimak ostrokrawędzisty
- Helix lutescens – ślimak żółtawy
- Helix pomatia – ślimak winniczek
- Isognomostoma isognomostomos – ślimak maskowiec
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.