Ślepota zmierzchowa

Ślepota zmierzchowa (nyktalopia, łac. nyctalopia; stgr. νύξ nyks, dop. νυκτóς nyktos ‘noc’; ἀλαός, alaos ‘niewidomy’), pot. kurza ślepota^[a] – wada wzroku, polegająca na zaburzeniu widzenia w warunkach słabego oświetlenia. Jest jednym z początkowych objawów retinopatii barwnikowej. Powstaje wskutek upośledzenia czynności pręcików w siatkówce oka. Osoby dotknięte ślepotą zmierzchową nie widzą przy słabym oświetleniu.

Ślepota zmierzchowa

nyctalopia
Klasyfikacje
ICD-10	H53.6
MedlinePlus	003039

Ślepota zmierzchowa może być spowodowana niedoborem witaminy A oraz cynku, który wpływa na jej metabolizm, w tym wchłanianie, transport oraz utylizację^[1].

Zobacz też

• zjawisko Purkiniego
• widzenie fotopowe (dzienne)
• widzenie mezopowe (zmierzchowe)
• widzenie skotopowe (nocne)
• hemeralopia

Uwagi

1. Większość ptaków (w tym kurowate) ma upośledzenie widzenia w warunkach słabego oświetlenia i stąd potoczna nazwa wady.