Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WAZ 2103 (Łada/Lada 1500, Żiguli 1500) – samochód osobowy produkowany w latach 1972–1984 w zakładach WAZ w ZSRR. Stanowił bardziej luksusową odmianę samochodu WAZ 2101. W ZSRR sprzedawany pod marką Żyguli, na eksport jako Łada (Lada) 1500. Oprócz podstawowej wersji czterodrzwiowego sedana z silnikiem 1,5 l, istniały mniej liczne odmiany z silnikami 1,2 i 1,3 l, z osobnymi oznaczeniami.
 WAZ 2103 Żyguli | |
| Inne nazwy |
WAZ-2103 Żiguli |
|---|---|
| Producent | |
| Okres produkcji |
1972 – 1984 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
| Silniki |
Benzynowe: |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4116 mm |
| Szerokość |
1611 mm |
| Wysokość |
1446 mm |
| Rozstaw osi |
2424 mm |
| Masa własna |
1050 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
.jpg)
Samochód ten stanowił lepiej wyposażoną i mocniejszą odmianę produkowanego od 1970 roku modelu 2101, będącego licencyjnym włoskim Fiatem 124. Już przy zawarciu umowy licencyjnej w 1966 roku przewidziana została produkcja samochodów: normalnego i „luksusowego”. Początkowo jako samochód luksusowy Włosi zaproponowali model Fiat 125, lecz strona radziecka odrzuciła go z powodu zbyt małego stopnia unifikacji z Fiatem 124. Ostatecznie wersja „luksusowa” WAZ-2103 stanowiła odpowiednik ulepszonego Fiata 124S Special, opracowanego równolegle w zakładach Fiat i produkowanego od 1968 roku. Oba modele były rozwijane niezależnie od siebie, lecz we wzajemnej współpracy konstruktorów z obu krajów[1] (należy dodać, że po restylingu w 1970 roku, Fiat 124S otrzymał czarną atrapę chłodnicy i kierunkowskazy w narożnikach, tracąc podobieństwo do nowej Łady). Najbardziej widoczne zmiany w stosunku do bazowego WAZ-2101 i Fiata 124 wprowadzone zostały w nadwoziu pojazdu. W przedniej części zastosowano nową chromowaną prostokątną kratę atrapy chłodnicy, w której zamontowane zostały cztery okrągłe reflektory, w miejsce dwóch[1]. Znaczek firmowy Łady na jej środku został przeprojektowany przez stylistów Fiata i stał się bardziej wysmukły (wpisany w kształt tarczy ówczesnego znaczka Fiata)[2]. Z tyłu pojawiły się większe niż w Ładzie 2101 (i Fiacie 124S) lampy zespolone świateł „stop” i kierunkowskazów. Linię boczną samochodu zdobiły dodatkowe chromowane listwy poprowadzone pod klamkami, a kierunkowskazy po bokach błotników przednich otrzymały formę równoległoboków zamiast okrągłej[1]. Ulepszenia objęły również wnętrze, gdzie zastosowano nowy wzór deski rozdzielczej, w której zamontowany został obrotomierz. Doprowadzono nawiew ogrzewania na nogi pasażerów tylnej kanapy, która otrzymała rozkładany podłokietnik[1] Spryskiwacz szyby uruchamiany był nożną pompką (w Ładzie 2101 – ręczną)[1], od 1980 zamieniony na spryskiwacz elektryczny[3].
Do napędu tak odmienionego pojazdu zastosowano zmodernizowany silnik o zwiększonej pojemności 1,5 l (1451 cm³) i mocy 75 KM, powstały przez zwiększenie skoku tłoka poprzedniego silnika 1,2 l[1]. W odmianach eksportowych, oznaczonych odpowiednio WAZ-20133 i 20135, stosowane były również słabsze silniki 1.3 o mocy 69 KM oraz 1.2 o mocy 64 KM. W związku z większą prędkością maksymalną, w samochodzie wprowadzono nowe radialne opony[1]. Ulepszono też układ hamulcowy, wyposażając go w podciśnienowe wspomaganie i automatyczną regulację szczęk w tylnych bębnach[1].
Pierwsze samochody zostały wyprodukowane pod koniec 1972 roku, lecz stanowiły one model przejściowy WAZ 2103W, z niektórymi starymi elementami wyposażenia wnętrza, w tym deską przyrządów[4]. Seryjna produkcja modelu WAZ-2103 ruszyła na początku 1973 roku. Nie przechodził on większych modernizacji podczas produkcji. Jeszcze w 1973 roku wprowadzono dla lepszego chłodzenia szczeliny wlotów powietrza nad zderzakiem, powiększone w kolejnym roku[2]. W 1976 zastosowano gaźnik od kolejnego modelu WAZ 2106, a w 1982 – gaźnik serii Ozon od WAZ 2107. W 1977 wymieniono instalację elektryczną[3]. Samochód tego typu stał się milionowym samochodem produkcji WAZ (21 grudnia 1973)[1]. Produkcję Łady 2103 zakończono w 1984 roku. W ciągu 12 lat produkcji wytworzono 1 304 899 egzemplarzy tego modelu[4].
W ZSRR samochód WAZ 2103 otrzymał nazwę Żyguli (tak, jak WAZ 2101), a potocznie nazywany był „trioszka” (trójka)[1]. Na eksport samochody te natomiast nazywane były Łada 1500 (Lada na rynek zachodni). „Luksusowa” odmiana Żyguli była znacząco droższa od zwykłej i na początku produkcji WAZ 2103 kosztował 7500 rubli (zwykły model 2101 – 5500 rubli)[1]. Ceny te były mimo to niższe od wartości rynkowej samochodów, co wiązało się z faktem, że w ZSRR przeciętny użytkownik miał trudności w zakupie nowego samochodu, z powodu konieczności oczekiwania w kolejce (podobnie, jak w Polsce i innych krajach socjalistycznych). Dodatkowo Żyguli, jako bardziej atrakcyjne, były sprzedawane użytkownikom prywatnym pod warunkiem sprzedaży poprzednio posiadanego samochodu za pośrednictwem państwa, która była mniej korzystna finansowo[5]
Od 1974 Łady 2103 używane były w radzieckim sporcie samochodowym, z niewielkimi sukcesami na arenie międzynarodowej: w 1974 i 1975 zajęły pierwsze miejsce w swojej klasie w rajdzie 1000 Jezior, a w 1976 – szóste miejsce ogółem w rajdzie Akropolis[6].
Następcą WAZ 2103 był WAZ 2106 (początkowo rozwijany pod oznaczeniem 21031), lecz przez dłuższy czas oba te modele produkowane były równocześnie. Opracowano wersję nadwoziową kombi WAZ 2103, lecz nie weszła ona do produkcji, gdyż za wystarczający uznano poprzedni model WAZ 2102[1]. Zamiast tego, produkowano na eksport wersje tego ostatniego (WAZ 21023 i 21026) z silnikiem 1.5 i bogatszym wyposażeniem wnętrza od WAZ 2103, także oznaczane jako Łada 1500[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
