Związek Harcerstwa Polskiego działający poza granicami Kraju
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Związek Harcerstwa Polskiego działający poza granicami Kraju[1] (ZHP[2]) – organizacja harcerska ideowo i organizacyjnie kontynuująca na emigracji działalność polskiego skautingu, zapoczątkowanego w 1910 przez Andrzeja i Olgę Drahonowską-Małkowską. Skupia ok. 7000 skrzatów, zuchów, harcerek, harcerzy oraz instruktorów polskiego pochodzenia w Australii, Argentynie, Austrii, Belgii, Danii, Francji, Irlandii, Kanadzie, Niemczech, Republice Południowej Afryki, Stanach Zjednoczonych, i Wielkiej Brytanii[3]. Opiera swoją działalność na służbie Bogu, Polsce i bliźnim, samodoskonaleniu (pracy nad sobą) i braterstwie. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania zucha wyznacza Obietnica zucha i Prawo zucha.
Data powstania |
1946 |
---|---|
Liczebność |
ok. 7 tys. |
Zasięg działalności |
Argentyna, Australia, Austria, Belgia, Dania, Francja, Irlandia, Kanada, Niemcy, Południowa Afryka, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania |
Siedziba | |
Władze | |
Przewodniczący |
hm. Marek Szablewski |
Naczelnicy |
hm. Danuta Figiel |
Strona internetowa |