Zerzeń
Osiedle wchodzące w skład dzielnicy Wawer w Warszawie. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle wchodzące w skład dzielnicy Wawer w Warszawie. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zerzeń – osiedle i obszar MSI[1] w dzielnicy Wawer w Warszawie.
osiedle i obszar MSI Warszawy | |
Osiedle Zerzeń, ulica Zwoleńska | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
W granicach Warszawy |
15 maja 1951 |
Wysokość |
88 m n.p.m. |
Tablice rejestracyjne |
WT |
Położenie na mapie dzielnicy Wawer | |
52°12′01,86″N 21°08′41,19″E |
Charakteryzuje się niską zabudową. Głównymi ciągami komunikacyjnymi są ulice Wał Miedzeszyński oraz Trakt Lubelski. Osiedle zamieszkuje około 3 tys. mieszkańców. W dzielnicy znajduje się jedna z najstarszych warszawskich parafii – Wniebowzięcia NMP – oraz częściowo zabytkowy cmentarz parafialny. W ramach osiedla Zerzeń można wyróżnić odrębne obszary takie jak Borków, Borków Kolonia, Kuligów, Zastów i Zbytki.
Według MSI granice Zerznia przebiegają od kanału Nowa Ulga wzdłuż ulicy Zastowskiej do ulicy Spadowej, ul. Spadową do kanału Rów Zerzeński, dalej zachodnią granicą jeziora Żabie do kanału Nowe Ujście i dalej do granicy na Wiśle z dzielnicą Mokotów, wzdłuż niej do granicy z dzielnicą Wilanów i przedłużenia ul. Skalnicowej. Stamtąd do cieku wodnego i dalej na północ do ul. Chodzieskiej i tą ulicą do ul. Trakt Lubelski, następnie Traktem Lubelskim na południe i dalej za skrzyżowaniem z ul. Borków na wschód do kanału Zagoździańskiego. Na północ granica biegnie kanałem Zagoździańskim do kanału Nowa Ulga na wysokości ul. Zastowskiej[2].
Pierwsi ludzie na terenach późniejszego Zerznia i okolic pojawili się najprawdopodobniej z końcem paleolitu, kiedy zakończyło się zlodowacenie północnopolskie, około 14 – 10 tysięcy lat temu[3]. Były to koczownicze plemiona, zajmujące się myślistwem i zbieractwem. Ówczesny klimat, który po ustąpieniu lądolodu znacznie się ocieplił, bardzo im sprzyjał. Ich członkowie budowali tymczasowe obozowiska, których liczne ślady przetrwały do dnia dzisiejszego. W późniejszych czasach ziemie polskie zajęły plemiona, prowadzące osiadły tryb życia.
W okolicach Zerznia odkryto ślady bytności człowieka z czasów epoki brązu i wczesnego żelaza, m.in. groby całopalne z okresu kultury łużyckiej[4] (1300 – 400 p.n.e.) i cmentarzysko czynne przez 200 – 250 lat zbudowane przez ludzi kultury grobów kloszowych, zawierające 55 grobów kloszowych i jamowych, niedaleko natomiast miejsce palenia zwłok na stosie[5].
Zerzeń to stara, średniowieczna wieś, sięgająca swoją historią początków II tysiąclecia n.e. Henryk Wierzchowski przypuszcza, że mogła znajdować się w składzie uposażenia opactwa w Mogilnie dokonanego przez Bolesława Szczodrego[6]. Badania archeologiczne wykazały, że niewielka osada wczesnośredniowieczna istniała na terenie Zerznia już w XII – XIII wieku, jeżeli nie wcześniej[6]. Dobra zerzeńskie obejmowały pas ziemi ciągnący się od Wisły na wschód w kierunku dóbr Miłosna. Od południa sąsiadowały z nimi dobra miedzeszyńskie, od północy – zastowskie. Na wschodzie rozciągał się gęsty bór, bliżej Wisły dominowały natomiast łąki i pola żyznych madów rzecznych, występował tam także las łęgowy. Sąsiedztwo Wisły i rozległych puszcz mazowieckich sprzyjały rozwojowi osadnictwa.
Wieś Zerzno do 1338 roku była własnością Opactwa Benedyktynów w Płocku[7].
Wieś szlachecka Rzizno położona była w 1580 w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[8].
W roku 2015 powstał film dokumentalny „Osada Zerzeń”[9] ukazujący losy mieszkańców i przedstawiający historie znane nielicznym, najstarszym mieszkańcom.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.