Węgorz japoński

Węgorz japoński^[4] (Anguilla japonica) – ryba z rodziny węgorzowatych (Anguillidae).

Węgorz japoński

Anguilla japonica[1]
Temminck & Schlegel, 1846[2]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	węgorzokształtne
Rodzina	węgorzowate
Rodzaj	Anguilla
Gatunek	węgorz japoński
Synonimy
Anguilla angustidens Kaup 1856 Anguilla breviceps Chu & Jin 1984 Anguilla manabei Jordan 1913 Anguilla nigricans Chu & Wu 1984 Anguilla remifera Jordan & Evermann, 1902 Anguilla sinensis McClelland 1844 Muraena pekinensis Basilewsky 1855
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
zagrożony

Występowanie

W zlewisku Morza Japońskiego: Japonia, Tajwan, Korea, Chiny. Również północne Filipiny.

Opis

Osiąga długość do 1,5 m i masę ciała do 0,75 kg.

Rozród

Jesienią spływają rzekami do morza i po przebyciu kilku tysięcy kilometrów odbywają tarło w głębinach Oceanu Spokojnego na zboczach podmorskiej góry Suruga w pobliżu Wysp Mariańskich. Wylęgnięte larwy, leptocefale, przez 6 miesięcy dryfują z ciepłym Prądem Kuro Siwo z powrotem w kierunku kontynentu azjatyckiego. Sezon rozrodczy trwa od kwietnia do grudnia.

Obserwacje japońskich ichtiologów prowadzone na tarłowisku tego węgorza, stwierdzają okresowe pojawianie się kilkudniowych leptocefali w rytm miesiąca synodycznego (zwanego też miesiącem księżycowym). Uznaje się to za dowód, że węgorze japońskie mają swój kalendarz rozrodu i odbywają tarło tylko jeden raz na miesiąc księżycowy.

Znaczenie gospodarcze

Silnie rozwinięta sztuczna hodowla. Roczna produkcja Chin, Japonii i Korei wynosi ponad 100 tys. ton. Hodowlany może osiągnąć masę ciała ponad 1 kg. W ostatnich latach wielkość produkcji mocno spada z przyczyny coraz to mniejszych odłowów naturalnego narybku niezbędnego do produkcji. W następstwie nastąpił silny wzrost importu z Europy narybku węgorza europejskiego zwanego montee. Spowodowany tym ostry wzrost ceny montee, po roku 2000, jest główną przyczyną trudności z zakupem narybku węgorza europejskiego do celów zarybieniowych w Polsce. Podobnie jak węgorz europejski zagrożony wyginięciem.

W kuchni japońskiej zwany unagi uchodzi za przysmak. Z ekstraktu kości (ryba kostnoszkieletowa) węgorza japońskiego wytwarza się tutaj napój 'na upały'. W medycynie chińskiej służy do wytwarzania tranu.

Przypisy

1. Anguilla japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
2. Temminck, C. J. & H. Schlegel. 1846. Pisces, Fauna Japonica Parts 10-14: 173-269.
3. Anguilla japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
4. Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

Bibliografia

• Environmental Biology of Fishes Number 3 / March, 2003
• Discovery of the spawning area for Japanese eel, Nature 356, 789 – 791 30 April 1992
• Cultured Aquatic Species Information Programme Anguilla japonica
• Fishbase

Kontrola autorytatywna (takson):

• LCCN: sh85005137
• J9U: 987007294058405171

Identyfikatory zewnętrzne:

• EoL: 46561258
• GBIF: 5213022
• identyfikator iNaturalist: 122882
• ITIS: 161134
• NCBI: 7937
• CoL: 66R7C