Wyspy Balleny’ego
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspy Balleny’ego[1] (ang. Balleny Islands) – niezamieszkany archipelag pochodzenia wulkanicznego leżący blisko (300 km) południowego koła podbiegunowego, zaliczane do terytorium Dependencji Rossa, fragmentu Antarktyki, do którego rości sobie prawa Nowa Zelandia.
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Dependencja | |
Wyspy | |
Liczba wysp |
3 główne |
Populacja • liczba ludności |
|
Mapa | |
Położenie na mapie Antarktyki | |
66°55′S 163°45′E |
Wyspy Balleny’ego rozciągają się od 66°15' do 67°35'S oraz 162°30' do 165°00'E długości geograficznej. W skład archipelagu wchodzą trzy wyspy główne:
Wyspy odkrył w 1838 r. kapitan angielskiego szkunera (Eliza Scott) John Balleny wraz z Thomasem Freemanem (statek Sabrina). Ten drugi 9 lutego 1839 roku stanął na wysepce Sabrina. Freeman był pierwszym człowiekiem, który stanął na lądzie w całym kole antarktycznym. Na wyspach panuje klimat okołobiegunowy, 95% lądu pokrywa lód.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.