Polski ród szlachecki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wysłouch (Wisłouch, Visłavuch i inne) herbu Odyniec – nazwisko polsko-litewskiego rodu szlacheckiego. Pierwsze wzmianki o antenatach rodziny pochodzą z roku 1385, kiedy to wraz z innymi przedstawicielami wielkich rodów litewskich zostali przyjęci w szeregi szlachty polskiej. Nazwisko Wysłouch zostało jednak po raz pierwszy zanotowane w pierwszej połowie XVI wieku[1].
Wielu Wysłouchów angażowało się w politykę oraz życie publiczne. Zenon Kazimierz Wysłouch był posłem na Sejm Czteroletni, zwolennikiem Stronnictwa Demokratycznego i współtwórcą Konstytucji 3 Maja. Jego potomek Antoni Wysłouch(inne języki) wraz z żoną Teofilą z Andrzeykowiczów promowali emancypację oraz edukację wśród niższych warstw społecznych, zaś ich bratanek Bolesław Wysłouch był senatorem i współtwórcą PSL „Piast” (poprzedniczki dzisiejszego Polskiego Stronnictwa Ludowego). Kuzyn Bolesława, Antoni Izydor, również był politykiem i posłem na Sejm w latach 30 XX wieku.
Liczni Wysłouchowie brali również udział w ruchu niepodległościowym podczas zaborów. W latach 1796–1798 Emmanuel Wysłouch, brat Zenona Kazimierza, walczył jako oficer w Legionach Polskich służących Napoleonowi Bonaparte podczas jego kampanii w Italii. Ponad pół wieku później Feliks, Antoni i Teofila Wysłouchowie brali udział w powstaniu styczniowym blisko współpracując z jego dowódcą, Romualdem Trauguttem[2]. Podczas I wojny światowej Bolesław oraz Antoni Izydor Wysłouchowie walczyli w Legionach Piłsudskiego.
Do posiadłości Wysłouchów należały m.in. dwory Pirkowicze, Sacha i Leżajka, dziś przeważnie opuszczone i popadłe w ruinę. Wyjątek stanowią Pirkowicze, obecnie na Białorusi, służące jako szkoła.
Antoni Izydor Wysłouch(inne języki) (1864 - 1940), poseł na Sejm w dwudziestoleciu międzywojennym oraz historyk.
Seweryna Wysłouch z domu Skarżyńska h. Bończa (1869-1918), pisarka, poetka i znawczyni języka polskiego. Najlepiej znana z serii podręczników języka polskiego oraz z grafik przedstawiających polskich bohaterów narodowych.
Bernard Wysłouch (1903 - 1940), absolwent Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, społecznik, zaangażowany w krzewienie oświaty rolniczej, dyrektor Szkoły Rolniczej w Opsie, uważanej za jeden z najlepszych zakładów w Polsce. W 1939 aresztowany przez NKWD, zamordowany.
Wiktor Wysłouch (1905 - 1981), absolwent Politechniki Warszawskiej, zawodowo związany z fabryką H. Cegielski w Poznaniu; konstruktor taboru kolejowego, właściciel 17 patentów.
Karol Wisłouch (1897 - 19??), porucznik 14 pułku Ułanów Jazłowieckich, następnie m.in. major 6 pułku strzelców konnych, udekorowany orderem Virtuti Militari za odwagę podczas wojny polsko-bolszewickiej[5][6]
Stanisław Wisłouch (1875 - 1929), hydrobiolog odpowiedzialny za modernizację Warszawskich Filtrów[7].