Wyżnia Miedziana Przełączka

Wyżnia Miedziana Przełączka (słow. Medená štrbina) – przełęcz w północnej grani Łomnicy, będącej odcinkiem długiej bocznej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackiej części Tatr Wysokich. Siodło jest zbudowane w nietypowy sposób – stanowi punkt styku południowej ostrogi Miedzianego Muru, należącego już do Grani Wideł, z taflą szczytową północnej ściany Łomnicy, która jest do niej prostopadła^[1].

Wyżnia Miedziana Przełączka

Wyżnia Miedziana Przełączka po lewej, u stóp Miedzianego Muru – widok z Łomnicy
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Łomnica, Miedziany Mur
Położenie na mapie Tatr Wyżnia Miedziana Przełączka
Położenie na mapie Karpat Wyżnia Miedziana Przełączka
49°11′44,4″N 20°12′48,3″E

Od zachodu stoki opadają z Wyżniej Miedzianej Przełączki do Miedzianej Kotliny, od wschodu – do Cmentarzyska, górnych partii Doliny Łomnickiej. Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na nią z wierzchołka Łomnicy. Przez siodło nie prowadzą popularne drogi łączące sąsiednie doliny, można tędy natomiast dostać się na Łomnicę i Widły. Na Wyżnią Miedzianą Przełączkę wiodą trasy z Przełączki pod Łomnicą trawersujące kopułę szczytową Łomnicy, a także z położonych poniżej dolin^[1].

Dawniej Wyżnią Miedzianą Przełączkę nazywano po prostu Miedzianą Przełączką^[1].

Pierwsze znane wejścia:

• letnie – Karol Englisch, 17 sierpnia 1903 r.,
• zimowe – Gerhardt Haffner, Alfred Schmidt i przewodnik Matthias Nitsch, 20 kwietnia 1935 r.^[1]

Przypisy

1. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, s. 8–10. ISBN 83-217-2203-2.