![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Common_Emitter_Principle.png/640px-Common_Emitter_Principle.png&w=640&q=50)
Wspólny emiter
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wspólny emiter ("WE", "OE") - jeden z trzech podstawowych układów wzmacniaczy na tranzystorach bipolarnych, odpowiednik układów ze wspólnym źródłem na tranzystorach FET i ze wspólną katodą na lampach elektronowych; pozostałe dwa układy wzmacniaczy to układy ze wspólną bazą ("WB", "OB") oraz ze wspólnym kolektorem ("WC", "OC").
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Common_Emitter_Principle.png/640px-Common_Emitter_Principle.png)
Zasadniczą cechą tego rodzaju wzmacniaczy jest to, że wzmacniane napięcie sygnału wejściowego podawane jest pomiędzy bazę a emiter tranzystora, natomiast sygnał po wzmocnieniu odbierany jest spomiędzy kolektora a emitera. Emiter jest więc "wspólny" dla sygnałów wejściowego i wyjściowego - stąd nazwa układu. Ponieważ sygnał wyjściowy zbierany jest z kolektora, wzmacniacz w układzie wspólnego emitera odwraca polaryzację sygnału podawanego na wejście.
Wzmacniacze ze wspólnym emiterem są najczęściej wykorzystywanym typem wzmacniaczy, szczególnie w zakresie niezbyt wysokich częstotliwości, np. we wzmacniaczach częstotliwości akustycznych. Zapewniają stosunkowo wysokie wzmocnienie napięciowe; wzmocnienie prądowe jest także znacznie większe od jedności.