![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Ballon_ventilation_1.jpg/640px-Ballon_ventilation_1.jpg&w=640&q=50)
Worek samorozprężalny
przyrząd wykorzystywany w resuscytacji u pacjenta nieoddychającego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Worek samorozprężalny[uwaga 1], resuscytator ręczny – przyrząd wykorzystywany w resuscytacji pacjenta nieoddychającego lub oddychającego w sposób nieefektywny, umożliwiający wentylację wysokimi stężeniami tlenu. Wchodzi w skład standardowego wyposażenia zespołu ratunkowego; w żargonie zawodowym ratowników medycznych często nazywany workiem ambu (od firmy Ambu(inne języki), producenta jednego z pierwszych tego typu urządzeń).
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Ballon_ventilation_1.jpg/640px-Ballon_ventilation_1.jpg)
Połączony jest z maseczką zakładaną na usta i nos pacjenta lub z rurką intubacyjną. Często ma możliwość podłączenia tlenu. Wielkość worka jest zależna od zastosowania. Produkowane są rozmiary dla dzieci, dorosłych oraz uniwersalne. W niektórych modelach możliwa jest sterylizacja.
Bez dodatkowej podaży tlenu worek samorozprężalny umożliwia wentylację powietrzem atmosferycznym, czyli tlenem o stężeniu 21%. Po podłączeniu do worka tlenu o przepływie uzyskuje się wzrost stężenia tlenu do 45%, a po zwiększeniu przepływu do
i zastosowaniu dodatkowego rezerwuaru możliwe jest uzyskanie stężenia ok. 85%[1].