![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/WAC_Communications.jpg/640px-WAC_Communications.jpg&w=640&q=50)
Women’s Army Corps
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Women’s Army Corps, w skrócie WAC – kobieca formacja Armii Stanów Zjednoczonych. Została utworzona jako jednostka pomocnicza, początkowo pod nazwą Women’s Army Auxiliary Corps (WAAC) 15 maja 1942 roku na mocy Public Law 554[1] i podniesiona do statusu służby czynnej w Armii Stanów Zjednoczonych jako WAC 1 lipca 1943 roku[2]. Jej pierwszym dowódcą była pułkownik Oveta Culp Hobby[3][4]. WAC został rozwiązany w 1978 roku, a cały personel włączony do jednostek męskich.
![]() WACS pracujące w sekcji komunikacyjnej sali operacyjnej w bazie sił powietrznych, 1944 | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1942 | ||
Rozformowanie |
1978 | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
Oveta Culp Hobby | ||
Działania zbrojne | |||
II wojna światowa, wojna koreańska, wojna wietnamska | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja |
Fort McClellan, Alabama | ||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
| |||
Strona internetowa |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b4/WAC_Air_Controller_by_Dan_V._Smith.jpg/640px-WAC_Air_Controller_by_Dan_V._Smith.jpg)
Struktura organizacyjna WAAC składała się z licznych agencji wojskowych, których koordynacją zajmował się podpułkownik Gillman C. Mudgett, pierwszy planista wstępny WAAC; jednak prawie wszystkie wstępne plany zostały odrzucone lub gruntownie zmodyfikowane przed ich wykonaniem, ponieważ początkowo spodziewano się, że formacja będzie liczyć zaledwie 11 000 żołnierek[5]. Kiedy prezydent Franklin Delano Roosevelt podpisywał Public Law 554, postawił sobie za cel zrekrutowanie 25 000 kobiet już w pierwszym roku funkcjonowania jednostki. Założenie to zostało nieoczekiwanie przekroczone, więc Sekretarz wojny Henry Stimson zdecydował się zwiększyć limit, zezwalając na przyjęcie do wojska 150 000 ochotniczek[6].
Nie licząc pielęgniarek[7], były to pierwsze kobiety służące w wojsku amerykańskim[8]. Chociaż konserwatywne kierownictwo armii i opinia publiczna były początkowo przeciwne służbie kobiet w mundurach, niedobór mężczyzn w wieku poborowym wymusił nowy kurs polityczny. WACS, jak potocznie nazywano żołnierki tej formacji, otrzymały do wykonania wiele prac technicznych i specjalistycznych, a także funkcje administracyjne i biurowe, które kobiety mogły wykonywać równie skutecznie, jak mężczyźni. Największą liczbę członkiń WAC zatrudniał Korpus Medyczny, ale kobiety służyły też w innych służbach technicznych, takich jak Korpus Transportowy, Korpus Łączności, Departament Uzbrojenia i Korpus Kwatermistrzów.
Większość kobiet służyła na terytorium USA, ale niektóre zostały wysłane z wojskiem amerykańskim do różnych miejsc na całym świecie, w tym do Europy, Afryki Północnej i na Nową Gwineę. Na przykład niektóre żołnierki WAC postawiły stopę na plaży w Normandii kilka tygodni po pierwszym desancie[9]. W sumie podczas II wojny światowej w WAC służyło około 150 000 kobiet[6].