Wojny bananowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wojny bananowe – seria kampanii wojskowych, okupacji i interwencji podjętych przez Stany Zjednoczone w Ameryce Środkowej i na Karaibach. Wojny bananowe trwały od zakończenia konfliktu amerykańsko-hiszpańskiego w 1898 i były następstwem pokoju paryskiego, w wyniku którego Kuba i Portoryko znalazły się pod amerykańską kontrolą. Za datę końcową wojen bananowych uważa się rok 1934, w którym wycofano wojska amerykańskie z Haiti, a prezydent Franklin Delano Roosevelt ogłosił doktrynę dobrego sąsiedztwa.
Ten artykuł należy dopracować |
Czas |
1898–1934 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
imperializm i interwencjonizm amerykański | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
brak współrzędnych | |||
|
Przyczyny wojen bananowych były bardzo różne, ale przede wszystkim natury ekonomicznej. Termin „Wojny Bananowe” wziął się od działalności United Fruit Company, amerykańskiej firmy, która wykorzystując kontrolę USA nad krajami Ameryki Środkowej i Karaibów, przejęła wiele plantacji bananów, tytoniu i trzciny cukrowej, osiągając w ten sposób znaczne zyski.
Wojny miały także przyczyny polityczne, związane z planem poszerzania amerykańskiej strefy wpływów i utrzymania kontroli nad Kanałem Panamskim. Zarządzanie nim dawało władzę nad ogromną częścią handlu morskiego półkuli zachodniej i było ważne z punktu widzenia obronności państwa, gdyż w przypadku, gdyby Stany nie mogły z niego korzystać, przerzucenie floty z jednego z wybrzeża USA na drugie byłoby o wiele trudniejsze i dłuższe.