Województwo wendeńskie
województwo I Rzeczypospolitej, wchodzące w skład Inflant / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo wendeńskie – województwo I Rzeczypospolitej, wchodzące w skład Inflant.
| ||||
1598–1620 | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Prowincja | ||||
Data powstania |
1598 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Wojewoda |
zobacz: wojewodowie wendeńscy | |||
Powierzchnia |
ok. 30 000 km² | |||
Liczba reprezentantów | ||||
| ||||
Położenie na mapie Rzeczypospolitej |
Utworzone zostało w 1598[1] za Zygmunta III Wazy po przekształceniu jednej z trzech prezydencji (prezydiów), utworzonych po rozejmie w Jamie Zapolskim w 1582 r.[2] jako jedno z trzech województw inflanckich (obok województwa parnawskiego i dorpackiego). Stolicą województwa było miasto Wenden (pol. Kieś, łot. Cēsis). Po 1621 r. województwo faktycznie przestało istnieć w wyniku zajęcia Inflant przez Szwecję, choć formalnie zostało zlikwidowane dopiero po pokoju w Oliwie w 1660 r. Pozostała przy Rzeczypospolitej część województwa wendeńskiego (tzw. Inflanty polskie) została zorganizowana w województwo inflanckie.
- Wenden (Kieś)
- Ryga
- Dyjament
- Kokenhausen
- Kircholm
- Dyneburg
- Rzeżyca
- Marienhaus
- Schwanenburg
- Lucyn
- Lenward
- Kryżborg
Tytuł wojewody wendeńskiego, podobnie jak fikcyjne tytuły ziemskie nieistniejącego już wtedy województwa wendeńskiego, utrzymały się do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów (zob. urzędy fikcyjne).