Wikiprojekt:Igrzyska olimpijskie/Dopracowywanie artykułów/Medaliści igrzysk olimpijskich w biegach narciarskich
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jedną z dyscyplin olimpijskich wchodzących w skład narciarstwa klasycznego są, obok skoków narciarskich i kombinacji norweskiej, biegi narciarskie. Zawody mężczyzn w tej dyscyplinie w ramach zimowych igrzysk olimpijskich rozgrywane są od 1924 roku. Do 1932 roku w kalendarzu igrzysk znajdowały się dwie konkurencje biegowe – bieg techniką klasyczną na 18 oraz na 50 km. W 1936 roku po raz pierwszy w ramach igrzysk olimpijskich rozegrano bieg sztafetowy 4x15 km. W 1956 roku zmieniono dystans krótszego z biegów, z 18 na 15 km i dodatkowo włączono bieg na 30 km do konkurencji olimpijskich. W latach 1992–1998 nie rozegrano biegu na 15 km, zastępując go dystansem o 5 km krótszym oraz biegiem pościgowym 10+15 km. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City ponownie rozegrano bieg na 15 km, a zamiast dotychczasowych biegów na 10 km i biegu pościgowego, po raz pierwszy przeprowadzono konkurencję łączoną 2x10 km, którą w kolejnych igrzyskach zastąpiono dystansem 2x15 km. Jednocześnie w 2002 roku w kalendarzu igrzysk po raz pierwszy znalazł się sprint indywidualny, a cztery lata później w Turynie także sprint drużynowy.
![]() |
Uwaga! Dopracowywanie tego artykułu już zostało zakończone.. Proszę nie edytować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem Medaliści igrzysk olimpijskich w biegach narciarskich. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Sixten_Jernberg%2C_Innsbruck_1964.jpg/320px-Sixten_Jernberg%2C_Innsbruck_1964.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/Martin_Lundstr%C3%B6m_in_St_Moritz_1948.jpg/320px-Martin_Lundstr%C3%B6m_in_St_Moritz_1948.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Per-Erik_Hedlund_in_St_Moritz_1928.jpg/320px-Per-Erik_Hedlund_in_St_Moritz_1928.jpg)
- Osobny artykuł: Biegi narciarskie na zimowych igrzyskach olimpijskich.
Najwięcej medali olimpijskich w biegach narciarskich – 69 (w tym 29 złotych, 16 srebrnych i 14 brązowych) zdobyli zawodnicy reprezentujący Norwegię. Na kolejnych miejscach klasyfikacji medalowej znajdują się: reprezentanci Szwecji (52 medale, w tym 22 złote, 13 srebrnych i 17 brązowych), Finlandii (43 medale, w tym 11 złotych, 13 srebrnych i 19 brązowych) oraz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (31 medali, w tym 11 złotych, 8 srebrnych i 12 brązowych).
Zawodnikiem, który najwięcej razy stawał na podium zawodów olimpijskich jest Norweg Bjørn Dæhlie, który wywalczył łącznie 12 medali, w tym 8 złotych i 4 srebrne. Drugim zawodnikiem pod względem liczby zgromadzonych medali jest Thomas Alsgaard z dorobkiem 6 medali (5 złotych i 1 srebrny), a trzecim Sixten Jernberg, który jest dziewięciokrotnym medalistą olimpijskim (4 złote medale, 3 srebrne i 2 brązowe).
W biegach sztafetowych najwięcej, pięć tytułów mistrzów olimpijskich zdobyli Szwedzi, a po cztery tytuły wywalczyły drużyny Norwegii i Finlandii. Spośród wszystkich krajów największą liczbę medali w sztafetach zdobyła Norwegia – 13.
Sześciokrotnie zdarzyło się, że całe podium olimpijskie zajęli biegacze z tego samego kraju. Po raz pierwszy miało to miejsce w 1924 roku, kiedy w biegu na 50 km wszystkie medale zdobyli Norwegowie – Thorleif Haug, Thoralf Strømstad i Johan Grøttumsbråten. Cztery lata później w biegu na 18 km ponownie całe podium należało do Norwegów, tym razem byli to jednak Johan Grøttumsbråten, Ole Hegge i Reidar Ødegaard. W trakcie tych samych igrzysk w biegu na 50 km wszystkie miejsca premiowane medalami zajęli natomiast Szwedzi – Per-Erik Hedlund, Gustaf Jonsson i Volger Andersson. W 1936 i 1948 roku ponownie na całym podium stanęli zawodnicy szwedzcy. W Garmisch-Partenkirchen w biegu na 50 km byli to: Elis Wiklund, Axel Wikström i Nils-Joel Englund, a w Sankt Moritz w biegu na 18 km: Martin Lundström, Nils Östensson i Gunnar Eriksson. W 1992 roku wszystkie medale w biegu na 30 km zdobyli biegacze z Norwegii – Vegard Ulvang, Bjørn Dæhlie i Terje Langli.
Jeden raz pierwsze miejsce ex aequo osiągnęło dwóch zawodników. Dokonali tego Thomas Alsgaard i Frode Estil, złoci medaliści w biegu łączonym 2x10 km w Salt Lake City.