Wikipedysta:Sati/brudnopis-ciałkonerkowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ciałko nerkowe (ciałko Malpighiego, corpusculum renis) - cześć nefronu zbudowana z kłębuszka nerkowego (sieć dziwna) oraz otaczającej go torebki (Bowmana) o średnicy ok. 170[1] -200μm[2] (najczęściej ciałka nerkowe nefronów przyrdzennych są większe niż korowych). W ciałku nerkowym wyróżnić możemy:
- biegun naczyniowy (polus vasicularis) - miejsce, w którym blaszka zewnętrzna przechodzi w blaszkę wewnętrzną(wnika t. doprowadzająca i odechodzi t. odprowadzająca),
- biegun kanalikowy (polus tubularis) - miejsce, w którym światło torebki przechodzi w kanalik bliższy.
Corpusculum renis | |
![]() Ciałko nerkowe (kłębuszek nerkowy - czerwony, otoczony torebka nerkową - różowa) | |
![]() Kora nerki (preparat histologiczny, MŚ), ciałko nerkowe położone centralnie. Barwienie PAS | |
Narządy | |
---|---|
Tętnice |
naczynia doprowadząjące (gałązie tt. miedzyzrazikowych) |
Prekursor |
nerka właściwa (metanephros) - mezoderma nerkotwórcza |
W ciałku nerkowym na zasadzie filtracji fizycznej (tzw. filtracji kłębuszkowej) powstaje mocz pierwotny (jest to przesączona krew pozbawiona białek i elementów morfotycznych). W ciągu doby obie nerki wytwarzają 110-220 litrów moczu pierwotnego na dobę (dla porównania mocz ostateczny to tylko ok. 1,5 litra[1]).
Liczba komórek (kk. śródbłonka naczyń, kk. mezangialne, kk. podocytarne) tworzących jeden kłębuszek w pierwszych latach życia wynosi ok. 2800 komórek[3]. Ich liczba zmienia się z wiekiem - wzrasta półtorakrotnie liczba kk. śródbłonka i mezangium, natomiast liczba kk. podocytarnych jest zazwyczaj stała lub wykazuje tendencję do zmniejszania.[4]