Wikipedysta:Kerty258/brudnopis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Republika Ankony – historyczna republika kupiecka i komuna miejska znana z jej rozwoju ekonomicznego i handlu morskiego[1], w szczególności z Cesarstwem Bizantyńskim i wschodnim regionem Morza Śródziemnego, choć nieco ograniczone przez wenecką dominację na morzu. Cieszyło się doskonałymi stosunkami z Królestwem Węgier,[3] było sojusznikiem Republiki Ragusy,[4] i utrzymywało dobre stosunki z Turkami. Wszystkie te relacje pozwoliły mu służyć jako brama środkowych Włoch do Orientu.
Nie mylić z: Republiką Ankony istniejącą w czasach napoleońskich. |
ok. 1000/1198–1532 | |||||
| |||||
Dewiza: (łac.) Ancon dorica civitas fidei (Dorycka Ankona, miasto wiary) | |||||
Język urzędowy |
Łacina i lokalny włoski dialekt | ||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Ustrój polityczny | |||||
Typ państwa |
Republika kupiecka | ||||
Waluta |
od XII w. Agontano, później także Agnoto | ||||
Religia dominująca |
Ankona, należąca od 774 r. do państwa papieskiego, znalazła się pod wpływami Świętego Cesarstwa Rzymskiego około 1000 r., ale stopniowo zyskiwała niezależność, aby w XI w. stać się w pełni niezależną gminą, podlegającą wysokiej jurysdykcji państwa papieskiego.[5][6] Jej motto brzmiało Ancon dorica civitas fidei ("Dorian Ancona, miasto wiary"), nawiązując do greckiego założenia miasta.
Ankona była republiką oligarchiczną rządzoną przez sześciu starszych, wybieranych przez trzy terzieri, na które podzielone było miasto: S. Pietro, Porto i Capodimonte. Posiadała szereg praw morskich znanych jako Statuti del mare e del Terzenale ("Statuty morskie i arsenału") oraz Statuti della Dogana ("Statuty celne")