Wikipedysta:SgtNikeR/brudnopis

British Airways (BA) jest narodowym przewoźnikiem Zjednoczonego Królestwa i największą linią lotniczą na terenie Wielkiej Brytanii biorąc pod uwagę rozmiar floty, liczbę wykonywanych lotów międzynarodowych i krajowych. Jeżeli byśmy wzięli pod uwagę liczbę przewiezionych pasażerów, to linia plasuje się na drugim miejscu, zaraz za EasyJet. Siedziba firmy znajduje się w Waterside, zaraz przy głównym porcie lotniczym BA - Londyn-Heathrow.

British Airways

British Airways Plc

IATA BA ICAO BAW Znak SPEEDBIRD
Historia
Data założenia	31 marca 1924 (jako Imperial Airways)[1]
Rozpoczęcie działalności	1974 przez połączenie British Overseas Airways Corporation i British European Airways
Lokalizacja
Państwo	Wielka Brytania
Baza	Port lotniczy Londyn-Heathrow
Węzeł	Port lotniczy Londyn-Gatwick
Kooperacja
Program lojalnościowy	Executive Club Premier
Sojusz	Oneworld
Powiązania	International Airlines Group
Flota
Liczba samolotów	269 (+31 zamówionych)
Liczba tras	169
Przedsiębiorstwo
Siedziba	Waterside, Harmondsworth, Wielka Brytania
Członkowie zarządu	Keith Williams (CEO) Sir Martin Broughton (Chairman)
Slogan	To Fly. To Serve.
Strona internetowa

Waterside - Siedziba główna firmy British Airways

Concorde w barwach British Airways podchodzący do lądowania w Londyn-Heathrow w maju 2003. Ten sam egzemplarz wykonał ostatni w historii komercyjny lot Concorde. Obecnie można go podziwiać w Nowym Jorku.

Zarząd British Airways został ustanowiony przez the rząd Wielkiej Brytanii w 1972, by zarządzać dwoma największymi krajowymi przewoźnikami - British Overseas Airways Corporation i British European Airways, jak i dwoma mniejszymi regionalnymi przewoźnikami - Cambrian Airways, z Cardiff i Northeast Airlines, z Newcastle upon Tyne. 31 marca 1974 roku, wszystkie 4 linie zostały złączone pod wspólną nazwą - British Airways. Po blisko 13 latach działalności jako przedsiębiorstwo państwowe, British Airways zostały sprywatyzowane w lutym 1987, jako część szerszego planu prywatyzacji wdrażanego przez rząd Margaret Thatcher. Tym samym BA zostało notowane na londyńskiej i nowojorskiej giełdzie (oferta publiczna na NYSE z 11 lutego). Przewoźnik wkrótce powiększył się, wskutek nabycia British Caledonian w 1987, Dan-Air w 1992 oraz British Midland International w 2012.

British Airways, wspólnie z American Airlines, Cathay Pacific, Qantas i nie działającymi już Canadian Airlines, jest założycielem sojuszu Oneworld. Sojusz urósł do bycia trzecim na świecie największym sojuszem lotniczym, zaraz za SkyTeam i Star Alliance. 21 stycznia 2011 British Airways połączyły się z liniami Iberia, tworząc International Airlines Group(IAG). IAG jest notowane na londyńskiej giełdzie i w indeksie FTSE 100.

Jako długoletni klient firmy Boeing, British Airways zamówiły 59 Airbusów A320 w sierpniu 1998. W 2007 roku zakupiono 12 Airbusów A380 i 24 Boeingów 787, rozpoczynając okres modernizacji floty dalekiego zasięgu. Sercem floty dalekiego zasięgu jest Boeing 777, którego British Airways posiada aż 58 sztuk. British Airways jest również największym na świecie użytkownikiem Boeingów 747-400, ma ich bowiem 57^[2], lecz z roku na rok ich liczba maleje, bowiem zastępowane są Boeingiem 787

Historia

W styczniu 1972 roku zarząd British Airways został ustanowiony przez rząd brytyjski po zdaniu ustawy Lotnictwa Cywilnego z 1971, by zarządzać British Overseas Airways Corporation (BOAC) i British European Airways (BEA). 1 września 1972 funkcje usługi kierownicze zarówno BOAC jak i BEA zostały połączone w ramach nowo utworzonej British Airways Group.

British Airways została zatwierdzona jako linia lotnicza 31 marca 1974 roku poprzez rozpad BOAC i BEA. Po dwóch latach zażartej konkurencji z British Caledonian, drugim co do wielkości przewoźnikiem lotniczym w Wielkiej Brytanii w tym czasie, rząd zmienił swoją politykę w zakresie lotnictwa w 1976 roku, tak, aby przewoźnicy nie musieli już konkurować na trasach długodystansowych.

British Airways i Air France operowały na naddźwiękowym Aerospatiale-BAC Concorde, a pierwszy pasażer Concorde odbył lot w styczniu 1976 z London Heathrow do Bahrainu. Loty do Stanów Zjednoczonych rozpoczęły się z dniem 24 maja 1976 roku wraz z lotem do Washington Dulles, a następnie lotami do Nowego Jorku na port lotniczy Nowy Jork-JFK poczynając od 22 września 1977. Loty do Singapuru zaczęto oferować we współpracy z Singapore Airlines, jako kontynuację lotów do Bahrainu. W konsekwencji katastrofy lotu Air France 4590 i zamachów z 11 września 2001 roku postanowiono zaprzestać użytkowania Concorde w 2003, po 27 latach służby. Ostatni komercyjny lot Concorde odbył się jako BA002 z Nowego Jorku do Londynu w 24 październiku 2003.

W 1981 linia została zobowiązana do przygotowania planowanej prywatyzacji linii przez konserwatywny rząd Margaret Thatcher. Kiedy wiele innych wielkich linii lotniczych walczyła z kryzysem sprywatyzowane British Airways miały być jednymi z najbardziej dochodowych przewoźników świata. Linia została sprywatyzowana i notowana na London Stock Exchange w lutym 1987. British Airways przejęło drugą największą brytyjską linię lotniczą British Caledonian w lipcu tego samego roku.

Wejście na rynek Richard Bransona i jego Virgin Atlantic Airways w 1984 stworzyło konkurencję dla British Airways. Intensywna rywalizacja British Airways z Virgin Atlantic Airways doprowadziło do pozwania BA przez Virgin Atlantic za stosowanie "brudnych sztuczek" w kampanii przeciwko Virgin Atlantic. Kampania ta polegała na osłabianiu pozycji Virgin Atlantic na rynku, wycieku tajnych plików z siedziby Virgin Atlantic i innych. W wyniku pozwu British Airways postanowiły przeprosić Virgin Atlantic i zgodziły się na zapłacenie £110,000 dla Virgin Atlantic, £500,000 dla samego Richarda Bransona i 3 miliony funtów za koszta sądowe.

W 1992 British Airways powiększyło się, poprzez zakup linii Dan-Air, które borykały się z problemami finansowymi. Dzięki temu BA zyskało więcej pola do działań w Port lotniczy Londyn-Gatwick. British Asia Airways, spółka zależna z bazą w Tajwanie, została utworzona w marcu 1993 roku, by operować na trasie Londyn-Taipei. Tego samego miesiąca BA zakupiła 25% udziałów w australijskiej linii lotniczej Qantas, a potem wraz z nabyciem Brymon Airways w maju, postanowiono utworzyć British Airways Citiexpress (później BA Connect). We wrześniu 1998 British Airways wraz z American Airlines, Cathay Pacific, Qantas i Canadian Airlines postanowiło utworzyć sojusz lotniczy Oneworld. Oneworld zaczęło istnieć 1 lutego 1999 i jest to trzeci na świecie największy sojusz lotniczy, zaraz za SkyTeam i Star Alliance.

Dyrektura Boba Aylinga doprowadziła do zaoszczędzenia przeszło 750 milionów funtów i ustabilizowania funduszy linii w 1998. W przyszłym roku British Airways odnotowały jednak 84% spadek zysków w pierwszym kwartale, czyli najgorszy wynik od siedmiu lat. W marcu 2000 Ayling został usunięty ze stanowiska i Rod Eddington przejął funkcję prezesa British Airways. Tego samego roku BA wraz z KLM podjęły rozmowy w sprawie ewentualnej fuzji. Plan ten jednak upadł we wrześniu 2000. British Asia Airways przestały istnieć w 2001 w efekcie konsekwencji wycofania lotów do Taipei przez BA. Eddington rozpoczął cięcia w budżecie z racji spadku poptyu na podróże lotnicze po ataku 11 września na wieże WTC. BA sprzedała udziały w Qantas we wrześniu September 2004. W 2005 Willie Walsh, dyrektor zarządzający linią Aer Lingus i były pilot, został dyrektorem naczelnym British Airways. W 2008 roku British Airways otworzyło zależną sobie linię OpenSkies, która jest skupiona na wykonywaniu lotów między Nowym Jorkiem a Paryżem.

1. L. Könemann, A. Fecker The Complete Book Of Flight. Facts, Figures and The Story of Airports, Airlines and Aircraft, Parragon 2010, s. 174; ISBN 978-1-4454-0442-4
2. British Airways Fleet Information. (ang.).