Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wapień portlandzki (ang. Portland stone – kamień portlandzki) – jurajski wapień detrytyczny wydobywany na półwyspie Portland, w hrabstwie Dorset, w Anglii, od której wziął nazwę. Należy do formacji Portland stone i ogniwa Freestone. Na półwyspie Portland znajduje się ponad 80 zamkniętych i czynnych kamieniołomów wapienia. Niektóre z nieczynnych wyrobisk stanowią dziś atrakcję turystyczną.
Miąższość wapienia wynosi ok. 10 m i dzieli się na warstwy, które są podstawą do wydzielania różnych odmian tej skały. Występują w nim skamieniałości m.in. ślimaków, małży czy amonitów.
Początki eksploatacji wapienia portlandzkiego sięgają starożytności, kiedy to wytwarzano z niego sarkofagi. W XI w zbudowano z niego zamek Wilhelma II Rudego w Portland. Od XIV w stosowany w budynkach londyńskich. Użyty na wielką skalę w czasie odbudowy miasta po wielkim pożarze Londynu w 1666. Od tego czasu jest on popularnym materiałem używanym w wielu brytyjskich budowlach.
Od 1930 wydobywaniem wapienia portlandzkiego zajmuje się prywatna firma Albion Stone[1].
Wapień portlandzki sprzedawany jest pod różnymi nazwami w zależności od odmiany (pokładu wydobycia):
Wybrane budowle, w których wykorzystany był wapień portlandzki:
Od wapienia portlandzkiego swoją nazwę wziął cement portlandzki, gdyż jego kolor przypominał jego wynalazcy Josephowi Aspdinowi kolor wapienia portlandzkiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.