Wajdów Groń
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wajdów Groń (677 m n.p.m.) – szczyt w północno-wschodniej części Pasma Pewelskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[2]. Wajdów Groń jest najdalej na północny wschód wysuniętym szczytem Pasma Pewelskiego. W kierunku południowo-wschodnim odbiega od niego grzbiet, który poprzez Palenicę, Łopuszniaka, Bacową Przełączkę i Chrząszczową Górę opada w widły Lachówki i Kocońki, na Chrząszczowej Górze skręcając na północny wschód[3].
Widok z południa na Wajdów Groń (po prawej). | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
677 m n.p.m. |
49°44′00,6″N 19°26′30,7″E |
Szczyt i górna część stoków Wajdowego Gronia porasta las. Stoki północno-zachodnie opadają do doliny Kocońki i należą do miejscowości Las. Spływa z nich potok uchodzący do Kocońki. Stoki północno-wschodnie należą do miejscowości Kurów i Lachowice. Opadają do doliny Mącznianki i również spływa z nich potok. Wszystkie wymienione potoki leżą w dorzeczu Skawy[3].
Nazwa jest wołoskiego pochodzenia. U Wołochów słowa wajda oznaczało wojewodę, zaś groń to wyniosły brzeg rzeki lub potoku[4].