![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ec/Oriental_Darter_%2528106032413%2529.jpg/640px-Oriental_Darter_%2528106032413%2529.jpg&w=640&q=50)
Wężówka indyjska
gatunek ptaka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wężówka indyjska?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Wężówka indyjska[3] (Anhinga melanogaster) – gatunek dużego ptaka z rodziny wężówek (Anhingidae). Bliski zagrożenia wyginięciem.
Anhinga melanogaster[1] | |||
Pennant, 1769 | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wężówka indyjska | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() Zasięg występowania wężówki indyjskiej i uznawanej kiedyś za jej podgatunek wężówki australijskiej (Nowa Gwinea i Timor przy dolnej krawędzi mapki) | |||
| |||
|
Systematyka gatunku na przestrzeni lat była sporna. Wężówkę indyjską uznawano za jeden gatunek wraz z wężówkami: afrykańską (A. rufa) i australijską (A. novaehollandiae). We współczesnym ujęciu IOC Anhinga melanogaster to gatunek monotypowy. Jego zasięg obejmuje Azję Południową i Południowo-Wschodnią, od Pakistanu przez subkontynent indyjski i Półwysep Indochiński po wyspy Indonezji i Filipin. Z północnych Indii znane są szczątki kopalne nieokreślonej wężówki, być może nowego gatunku, sprzed 2,6 mln lat; w miejscu ich znalezienia współcześnie występują tylko wężówki indyjskie.
Upierzenie wężówek indyjskich jest w większości czarne, wyróżniają się obecne na grzbiecie i skrzydłach podłużne pasy oraz plamy barwy srebrzystoszarej. Głowa wraz z szyją mają barwę czekoladowobrązową. Z resztą upierzenia kontrastuje biała broda, gardło i wąska linia ciągnąca się od tyłu oka do boku szyi. Spód ciała czarny, połyskliwy. Na części skrzydła rosną ozdobne, wydłużone pióra o lancetowatym kształcie. Dymorfizm płciowy w upierzeniu mało widoczny. Długość ciała wynosi 85–97 cm, masa ciała – 1058–1815 g, a rozpiętość skrzydeł – 114–128 cm.
Wężówki indyjskie zamieszkują różnorodne środowiska wodne, przeważnie wody słodkie stojące, lecz spotykane są również na alkalicznych jeziorach czy słonych morskich lagunach. Występują także w bliskości człowieka, na przykład na polach ryżowych i terenach rybackich. Żywią się głównie rybami, zjadają również inne wodne kręgowce i bezkręgowce. Pora lęgowa zależna jest od miejsca występowania. Wężówki indyjskie gniazdują kolonijnie, również z ptakami innych gatunków. Gniazdo ma formę platformy zbudowanej z patyków. Zniesienie liczy od 3 do 6 jaj, zazwyczaj 4. Wysiadywanie trwa 26–30 dni. Pisklę opuszcza gniazdo po 7 tygodniach. Wężówka indyjska ma status gatunku bliskiego zagrożenia (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 1994. W wielu krajach nastąpił spadek jej liczebności oraz redukcja zasięgu.