Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili

Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili^[1] (hiszp. Paisaje de agaves y antiguas instalaciones industriales de Tequila) – obiekt kulturowy znajdujący się w zachodnim Meksyku, w stanie Jalisco, wpisany w 2006 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili^{[infobox 1]}

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Plantacja agawy niebieskiej w Tequili w 2017 roku
Państwo	Meksyk
Stan	Jalisco
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	II, IV, V, VI
Numer ref.	1209
Region[infobox 2]	Ameryka Łacińska i Karaiby
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	2006 na 30. sesji
Położenie na mapie Jalisco Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili
Położenie na mapie Meksyku Uprawy agawy oraz zabytkowe zakłady przetwórcze w regionie Tequili
20°51′34,20″N 103°45′59,76″W
Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Charakterystyka

Rdzenie agawy (tzw. piñas) w destylarni José Cuervo w Tequili (2018)

Wpisane na listę światowego dziedzictwa dobro obejmuje obszar o powierzchni 35 018,852 ha (ze strefą buforową wielkości 51 261,334 ha^[2]) rozciągający się pomiędzy podnóżem wulkanu Tequila(inne języki) a doliną rzeki Río Grande de Santiago^[1][2]. Region ten stanowi jeden z najważniejszych krajobrazów kulturowych Meksyku^[2]. W jego skład wchodzą plantacje agawy niebieskiej(inne języki) (Agave tequilana) – rośliny, która od ponad 2 tysięcy lat używana jest do produkcji sfermentowanych napojów (takich jak pulque) i tkanin, a od XVI wieku wykorzystywana jest do wytwarzania napoju alkoholowego o nazwie tequila i uchodzi za ważny element meksykańskiej tożsamości narodowej^[1][2].

Oprócz pól agawy obszar ten obejmuje również miejscowości Tequila, El Arenal(inne języki), Magdalena(inne języki) i Amatitán z gorzelniami założonymi w okresie wzrastającego na świecie popytu na tequilę w XIX i XX wieku, funkcjonującymi do dziś^[2]. W okolicy rozsiane są także okazałe rezydencje posiadaczy ziemskich (hacjendy); niektóre pochodzące z XVIII wieku^[1][2]. Zarówno one, jak i destylarnie wzniesione są z suszonej na słońcu cegły pokrytej wapnem w kolorze ochry^[1]. Budynki te mają charakterystyczne kamienne łuki oraz narożniki, specjalnie profilowane okna oraz neoklasycystyczne i barokowe zdobienia^[1]. Budowle te stanowią zespoły architektoniczne odzwierciedlające rozwój techniki produkcji tequili na przestrzeni 250 lat^[2].

Region Tequili jest przykładem połączenia dawnych, sięgających jeszcze czasów prekolumbijskich, tradycji lokalnego przemysłu z technologią dostarczoną na tereny Meksyku z Europy i pozostałej części Ameryki Północnej^[1]. Wykopaliska archeologiczne przeprowadzone w pobliskim Teuchitlán(inne języki) wykazały obecność na tym terenie kultury Teuchitlán(inne języki), która miała decydujący wpływ na jego rozwój i kształtowała go w latach 200–900 n.e.^[1][2] Jej przedstawiciele zapoczątkowali bowiem system upraw tarasowych na tym obszarze, a pozostałościami po nich są domostwa, wzgórza rytualne, świątynie czy boiska^[1].

Galeria

• 
  Pole agawy koło Amatitán (2005)
• 
  Dawne domy pracowników fabryki tequili El Jimador w Amatitán (2011)
• 
  Wzgórze ceremonialne w Teuchitlán(inne języki) (2011)

Przypisy

1. Meksyk. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2023-09-09].
2. UNESCO World Heritage Centre, Agave Landscape and Ancient Industrial Facilities of Tequila [online], whc.unesco.org [dostęp 2023-09-09] (ang.).