USS Viper (SS-10)amerykański okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jednostka prototypowa swojego typu. Została zwodowana 30 marca 1907 roku w Fore River Shipyard w Quincy i przyjęta w skład US Navy 18 października 1907 roku. W listopadzie 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne B-1. Okręt skreślono z listy floty 16 stycznia 1922 roku.

Szybkie fakty Klasa, Typ ...
USS Viper (SS-10)
Thumb
USS „Viper” między 1907-1911 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

B

Historia
Stocznia

Fore River Shipyard, Quincy

Położenie stępki

5 września 1905

Wodowanie

30 marca 1907

 US Navy
Wejście do służby

18 października 1907

Wycofanie ze służby

16 stycznia 1922

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
 na powierzchni
 w zanurzeniu


145 ton
173 t

Długość

25,1 m

Szerokość

3,8 m

Zanurzenie

3,2 m

Zanurzenie testowe

45 m

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
1 silnik benzynowy o mocy 250 KM
1 silnik elektryczny o mocy 150 KM
1 śruba
Prędkość
 na powierzchni
 w zanurzeniu


9 węzłów
8 w.

Zasięg

powierzchnia: 540 Mm przy 9 w.
zanurzenie: 12 Mm przy 4 w.

Uzbrojenie
4 torpedy
Wyrzutnie torpedowe

2 x 450 mm (18")

Załoga

10

Zamknij

Projekt i dane taktyczno–techniczne

USS „Viper”, zaprojektowany przez inż. Johna Hollanda, stanowił rozwinięcie jego poprzedniego projektu (typ A)[1][2]. Okręt miał większe wymiary i wyporność, a także wyposażono go w dwie wyrzutnie torped oraz powiększony kiosk i mostek[1]. W późniejszym czasie wyposażenie jednostki powiększono o drugi peryskop[1].

„Viper” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita jednostki wynosiła 25,1 metra, szerokość 3,8 metra i zanurzenie 3,2 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 145 ton, a w zanurzeniu 173 tony[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik benzynowy Craig(inne języki) o mocy 250 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny Electro-Dynamic(inne języki) o mocy 150 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 9 węzłów na powierzchni i 8 węzłów w zanurzeniu[1][2][3]. Zasięg wynosił 540 Mm przy prędkości 9 węzłów w położeniu nawodnym oraz 12 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2][4]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 45 metrów[5].

Okręt wyposażony był w dwie dziobowe wyrzutnie torped kalibru 450 mm (18")[uwaga 1], z łącznym zapasem czterech torped[1][2]. Załoga okrętu składała się 10 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Budowa i przebieg służby

USS „Viper” (Submarine Torpedo Boat No. 10) zbudowany został w Fore River Shipyard w Quincy[1][2][4]. Stępkę okrętu położono 5 września 1905 roku, został zwodowany 30 marca 1907 roku[1][2], a do służby przyjęto go 18 października 1907.

Pierwszym dowódcą jednostki został por. mar. Donald C. Bingham. Okręt został przydzielony do 2. Flotylli Okrętów Podwodnych we Flocie Atlantyku, gdzie brał udział w szkoleniu i eksperymentach. W okresie 30 listopada 1909 – 15 kwietnia 1910 roku był wycofany z czynnej służby. Następnie „Viper” został przywrócony do służby, a 9 maja 1911 roku trafił do rezerwy. 17 listopada 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne B-1.

W kwietniu 1914 roku B-1 został przeholowany do Norfolk. 16 lutego 1915 roku wraz z A-3 i A-5 na pokładzie węglowca USS „Hector”(inne języki) rozpoczął podróż na Filipiny, osiągając cel 24 marca[7]. 15 kwietnia okręt ponownie wszedł do służby w 1. Dywizjonie Okrętów Podwodnych we Flocie Azjatyckiej[uwaga 2]. Jako najnowocześniejszy w tym czasie okręt podwodny Floty Azjatyckiej, okręt został jednostką flagową dowódcy dywizjonu, por. mar. Thomasa Baxtera. W okresie I wojny światowej okręt patrolował wejście do Zatoki Manilskiej i eskortował lokalne konwoje[7]. Jesienią 1916 roku w trakcie patrolu w Zatoce Manilskiej na okręcie wydarzył się wypadek: załoga zatruła się oparami benzyny z nieszczelnych przewodów paliwowych.

Po wojnie B-1 został przydzielony do 2. Dywizjonu Okrętów Podwodnych. 17 lipca 1920 roku okręt otrzymał numer identyfikacyjny SS-10[2]. 1 grudnia 1921 roku w Cavite został wycofany ze służby i przeznaczony na okręt-cel. Z listy floty został skreślony 16 stycznia 1922 roku[2].

Uwagi

  1. Amerykańskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)[6].
  2. Załoga okrętu mieszkała na pokładzie monitora USS „Monadnock”(inne języki).

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.