SM U-92 (1917)

SM U-92 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu U 87, jeden z 329 okrętów podwodnych służących w trakcie I wojny światowej w Niemieckiej Cesarskiej Marynarce Wojennej.

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-92 z 1917 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

U-92

Klasa	okręt podwodny
Typ	U 87
Historia
Stocznia	Kaiserliche Werft Gdańsk
Położenie stępki	20 sierpnia 1916
Wodowanie	12 maja 1917
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	22 października 1917
Wycofanie ze służby	9 września 1918
Los okrętu	zatopiony przez minę
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna – 757 ton podwodna – 998 ton
Długość	70,6 m (całkowita) 55,5 m (kadłub wewnętrzny)
Szerokość	6,3 m
Zanurzenie	4,02 m
Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN o łącznej mocy 2400 KM (na powierzchni) dwa silniki elektryczne SWW o łącznej mocy 1200 KM (w zanurzeniu)
Prędkość	16,8 węzłów (na powierzchni) 9,1 węzłów (w zanurzeniu)
Zasięg	11 380 mil morskich (na powierzchni) przy 56 mil morskich (w zanurzeniu)
Uzbrojenie
16 torped (4 w wyrzutniach dziobowych i 2 w wyrzutniach rufowych), 1 działo pokładowe kal. 105 mm, 140 szt. amunicji
Załoga	36

U-92 wszedł do służby 22 października 1917 roku i został przydzielony do III Flotylli Okrętów Podwodnych w Wilhelmshaven. Jego pierwszym dowódcą został Kapitänleutnant Max Bieler, który pełnił tę funkcję do 31 maja 1918 roku.

Okręt wyruszył na swój pierwszy patrol 1 stycznia 1918 roku przez Zatokę Heligolandzką, naokoło Szkocji w północną część zatoki Biskajskiej; nie odnotował wówczas żadnych zatopień i powrócił do Wilhelmshaven 30 stycznia.

Jego drugi patrol rozpoczął się 24 lutego. Okręt otrzymał rozkaz operowania na południowy zachód od wybrzeży Irlandii, przedostając się na pozycję przez Kanał Kiloński z powodu ciężkiego zaminowania Morza Północnego. Ponownie nie odnotował żadnych zatopień, ale 4 marca 1918 na północny zachód od irlandzkiej zatoki Lough Swilly U-92 storpedował brytyjski zbiornikowiec „British Princess” o pojemności 7034 BRT. Zginął jeden członek załogi statku a uszkodzenia okazały się poważne, jednak jednostka zdołała dotrzeć do portu. Okręt powrócił z patrolu do Kilonii 23 marca.

Na trzeci patrol U-92 wyruszył 24 kwietnia. Został ponownie skierowany w rejon patrolowy na południowy zachód od Irlandii, przepływając koło Helgolandu, Kanałem Kilońskim i dalej wzdłuż wybrzeży Danii, Szkocji oraz wyspy Fair. Ponownie nie odniósł żadnego sukcesu, a w drodze powrotnej został trzy razy zaatakowany przez alianckie jednostki do walki z okrętami podwodnymi oraz raz przez samolot patrolowy. Powrócił do bazy w Wilhelmshaven 28 maja. Po swoim trzecim nieudanym patrolu bez żadnego zatopienia, zgodnie z obowiązującą w Kaiserliche Marine zasadą postępowania z bezproduktywnymi oficerami, Kptlt. Bieler został zwolniony z dowodzenia okrętem.

1 czerwca 1918 roku nowym dowódcą został Kapitänleutnant Günther Ehrlich. Pod jego komendą 29 czerwca okręt wyruszył na swój kolejny patrol u wybrzeży Irlandii. Drugiego dnia patrolu U-92 został zaatakowany na południe od Dogger Bank przez brytyjski okręt podwodny HMS E42, który wystrzelił w jego kierunku dwie niecelne torpedy. Osiem dni później, tj. 9 lipca, U-92 zaatakował konwój. Udało mu się zatopić dwa brytyjskie statki: „Ben Lomond” (2814 BRT) oraz „Mars” (3550 BRT). 10 lipca ostrzelał z działa pokładowego brytyjski uzbrojony szkuner „Charles Theriault” (339 BRT); uszkodzony statek został odholowany do portu. Następnego dnia U-Boot storpedował i zatopił amerykański parowiec „Westover” (5590 BRT), a 13 lipca hiszpański „Ramon de Larrinaga” (3058 BRT). Ostatnią ofiarą podczas patrolu był zatopiony 16 lipca szwedzki „Vanlock” (770 BRT).

Na swój piąty i ostatni patrol U-92 wypłynął 4 września poprzez Kattegat na Morze Północne. 9 września 1918 roku okręt wszedł na minę stanowiącą część Zagrody Minowej Morza Północnego i zatonął wraz z całą załogą na wschód od Orkadów.

Wrak U-92 został odnaleziony w 2006 roku podczas sonarowego przeczesywania dna morskiego przez statek badawczy „Anglian Sovereign” należący do Maritime and Coastguard Agency, zaś informacje potwierdzające identyfikację wraku zostały uzyskane dzięki zbadaniu go przez nurków w 2007 roku.

Okręt wziął udział w pięciu patrolach bojowych, zatopił pięć statków o łącznej pojemności 15 961 BRT oraz uszkodził dwa o pojemności 7373 BRT.

Bibliografia

• U-92. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).