Trzech Dostojnych i Pięciu Cesarzy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Trzech Dostojnych i Pięciu Cesarzy (chiń. upr. 三皇五帝; chiń. trad. 三皇五帝; pinyin Sānhuáng wǔdì; Wade-Giles San-huang wu-ti) − mityczni władcy, którzy mieli rządzić w Chinach w III tysiącleciu p.n.e., poprzedzając półlegendarną dynastię Xia (2070–1600 p.n.e.).
Szybkie fakty Nazwa chińska, Pismo uproszczone ...
Nazwa chińska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
|
Zamknij
Ten mityczny okres pełnił szczególnie ważną rolę w konfucjanizmie, głównej ideologii cesarskich Chin. Jej założyciel, Konfucjusz uważał epokę, w której żyli mityczni władcy, za złoty wiek chińskiej cywilizacji, twierdząc, że kolejne pokolenia powinny brać przykład z niedoścignionych legendarnych przodków. Okres San Huang Wu Di stał się mitem założycielskim cywilizacji chińskiej, bo legendarnym władcom przypisywano rozmaite wynalazki.