TM-61tag team w profesjonalnym wrestlingu, który występują w federacji New Japan Pro-Wrestling. Członkami drużyny są Nick Miller i Shane Thorne[1].

Szybkie fakty Członkowie, Nazwy ...
Mighty Don’t Kneel
Thumb
Shane Thorne (z tyłu) i Nick Miller (z przodu) w kwietniu 2018
Tag team
Członkowie

Mikey Nicholls/Nick Miller[1]
Shane Haste/Shane Thorne[1]

Nazwy

Mighty Don’t Kneel
TMDK
TM-61[2]

Wzrosty

Miller: 1,85 m
Thorne: 1,85 m

Łączna waga

Miller: 104 kg
Thorne: 100 kg
Łącznie: 204 kg

Pochodzenie

Perth

Byli członkowie

Damian Slater
Elliot Sexton[3]
Jonah Rock[4][5][6][7][8]
Marcius Pitt[8][9]
Slex[8][10][11][12]

Data debiutu

2009

Lata aktywności

od 2009

Promocja

AWA
EPW[13]
NJPW[14]
Noah[13]
NWA
OVW[15]
ROH[16][17]
TNA[13]
WWE

Zamknij

Zespół zadebiutował pod nazwą „Mighty Don’t Kneel” (TMDK) w australijskich federacjach niezależnych. Duet jest najbardziej znany z występów w japońskiej promocji Pro Wrestling Noah, gdzie jako Mikey Nicholls i Shane Haste dwukrotnie zdobyli GHC Tag Team Championship. Ponadto pracowali dla New Japan Pro-Wrestling (NJPW), Ring of Honor (ROH) i Total Nonstop Action Wrestling (TNA). Skrót TMDK oznaczał również motto „Torture, Murder, Destroy, Kill”[18]. TMDK było także stajnią, do której należeli australijscy wrestlerzy Damian Slater, Elliot Sexton, Jonah Rock, Marcius Pitt i Slex[3][8].

W 2016, Nicholls i Haste podpisali kontrakty z WWE, po czym zmieniono ich pseudonimy ringowe na Nick Miller i Shane Thorne, a wspólnie zaczęli występować jako TM-61. Byli członkowie wciąż reprezentują TMDK w różnych federacjach niezależnych.

Historia

Formacja (2010–2011)

Jesienią 2010, australijscy wrestlerzy Mikey Nicholls i Shane Haste odbyli swoje próbne walki dla promocji Pro Wrestling Noah i World League Wrestling (WLW) w Stanach Zjednoczonych, po czym rozpoczęli dalsze treningi w szkółce federacji Noah[19][20]. W federacji Noah zadebiutowali 23 lutego 2011 i wspólnie zaczęli występować jako zespół „TMDK”[19][20]. Oryginalnie zespół Mighty Don’t Kneel powstał w promocji Explosive Pro Wrestling (EPW), gdzie dodatkowo członkami ugrupowania byli Elliot Sexton, Jonah Rock, Marcius Pitt i Slex[3][9]. Rock i Slex reprezentowali również TMDK w federacji Noah[4][10]. Nicholls i Haste zaczęli występować regularnie w dywizji junior heavyweight tag teamów, pomimo że przekraczali limit wagi[21].

Pro Wrestling Noah (2011–2016)

15 grudnia 2011, Nicholls i Haste otrzymali pierwszą szansę na pojedynek o GHC Junior Heavyweight Tag Team Championship, lecz zostali pokonani przez Atsushi Aokiego i Kotaro Suzukiego[22]. Na początku 2012 opuścili dywizję junior heavyweight.

W 2012, Nicholls i Haste występowali również solo, między innymi występując w turnieju Global League 2012, w którym Nicholls zremisował z KENTĄ i pokonał Go Shiozakiego, zaś Haste zdołał pokonać Akitoshiego Saito i Naomichi Marufujiego[23]. W kwietniu 2013 po raz pierwszy wzięli udział w turnieju Global Tag League 2013. Pomimo niedotarcia do finałów odnieśli zwycięstwo z posiadaczami GHC Tag Team Championship, Takashim Iizuką i Toru Yano[24][25]. Dzięki zwycięstwu zmierzyli się z mistrzami 12 maja, lecz przegrali pojedynek[25][26]. Tego samego dnia ogłoszono, że Nicholls i Haste podpisali oficjalnie kontrakty z federacją Noah[27]. 7 lipca, TMDK pokonało Iizukę i Yano i zdobyło GHC Tag Team Championship[28][29][30]. We wrześniu 2013, Nicholls i Haste próbowali osobno zdobyć GHC Heavyweight Championship, lecz zostali pokonywani w pojedynkach z KENTĄ[31][32][33][34]. Pod koniec 2013, magazyn Tokyo Sports uznał Nichollsa i Haste'a za najlepszy zespół roku[35]. 25 stycznia 2014, Nicholls i Haste utracili GHC Tag Team Championship na rzecz Maybacha Taniguchiego i Takeshiego Morishimy[36][37][38].

10 stycznia 2015, Nicholls i Haste pokonali Dangan Yankies (Masato Tanakę i Takashiego Sugiurę), dzięki czemu zdobyli GHC Tag Team Championship po raz drugi w karierze[39]. Miesiąc później utracili je na rzecz K.E.S. (Davey'a Boy Smitha Jr.'a i Lance'a Archera)[40]. 28 grudnia 2015, federacja Noah ogłosiła, że Nicholls i Haste opuszczą promocję do końca roku[41]. 11 lutego 2016 ogłoszono jednak, że duet wystąpi podczas miesięcznego touru „Departure to the World”[42]. Ich ostatnia walka odbyła się 10 marca, gdzie pokonali Naomichiego Marufujiego i Mitsuhiro Kitamiyę[43][44].

Federacje niezależne (2012–2016)

Na początku 2012, Nicholls i Haste zaczęli regularniej występować w różnych federacjach w Stanach Zjednoczonych, między innymi dla Ohio Valley Wrestling (OVW)[15], Ring of Honor (ROH)[16] i Total Nonstop Action Wrestling (TNA)[13]. W federacji Ring of Honor wygrali turniej ROH Rise & Prove, dzięki czemu mogli zawalczyć z The Briscoe Brothers[45][46]. Podczas gali ROH Showdown in the Sun z marca 2012, The Briscoe Brothers pokonali Nichollsa i Haste'a w „Proving Ground” matchu[47].

New Japan Pro-Wrestling (2014–2015)

20 grudnia 2014, Nicholls i Haste zadebiutowali w japońskiej federacji New Japan Pro-Wrestling, gdzie oni oraz Naomichi Marufuji zostali ogłoszeni partnerami Toru Yano podczas walki na gali Wrestle Kingdom 9 z 4 stycznia 2015[48]. Podczas gali cała czwórka pokonała grupę Suzuki-gun (Davey'a Boy Smitha Jr.'a, Lance'a Archera, Sheltona X Benjamina i Takashiego Iizukę) w eight-man tag team matchu[49].

WWE

NXT (od 2015)

W czerwcu 2015, Nicholls i Haste wzięli udział w naborach federacji WWE[50]. W lutym 2016 zostało ogłoszone, że duo podpisało kontrakty z WWE i rozpoczną występy w rozwojowym brandzie NXT[51].

W kwietniu rozpoczęli treningi w szkółce WWE Performance Center[1]. 19 maja podczas nagrań odcinków tygodniówki NXT, Nicholls i Haste zaczęli występować jako Nick Miller i Shane Thorne, zaś nazwę drużyny „TMDK” przemianowano na „TM-61” (TM oznacza pierwsze litery ich nazwisk, zaś liczba 61 oznacza kod wybierania połączenia telefonicznego w Australii)[2]. W telewizji zadebiutowali w odcinku NXT z 25 maja, gdzie przegrali z DIY (Johnnym Gargano i Tommaso Ciampą[52]. 7 października zostali ogłoszeni uczestnikami drugiego turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic. Dotarli do finału pokonując Riddicka Mossa i Tino Sabbatelliego, Rodericka Stronga w singlowej walce, a także grupę Sanity w półfinale. Ostatecznie przegrali ze zwycięskimi The Authors of Pain (Akamem i Rezarem) podczas gali NXT TakeOver: Toronto. Z powodu kontuzji Thorne'a, Miller nie występował przez prawie cały 2017 w telewizji[53].

3 stycznia 2018 zaczęto emitować winietki promujące powrót Millera i Thorne'a. 31 stycznia stoczyli pierwszą wspólną drużynową walkę od ponad roku, pokonując The Ealy Brothers[54]. Duet wziął udział w turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic 2018, lecz w pierwszej rundzie zostali pokonani przez The Authors of Pain. 1 maja podczas odcinka tygodniówki NXT, TM-61 pokonało Street Profits (Angelo Dawkinsa i Monteza Forda) używając nieczystych zagrań, przez co obaj stali się antagonistami.

Inne media

Postaci Nicka Millera i Shane'a Thorne'a (jako zespół TM-61) po raz pierwszy użyto w grze WWE 2K18.

Styl walki

  • Drużynowe finishery
    • Tank Buster (Diving DDT (Thorne) i over the shoulder facebuster (Miller))[55] – 2013–2015
    • Thunder Valley (Mikey Bomb (Miller) i Bomb Valley Death (Thorne))[56][57] – 2013–2016
    • Double gorilla press slam – od 2016[58]
  • Inne ruchy drużynowe
    • Chop block (Thorne) i lariat (Miller)
    • Fist drop (Miller) i standing moonsault (Thorne)
    • Wishbone

Mistrzostwa i osiągnięcia

  • Australian Wrestling Alliance
    • AWA Heavyweight Championship (1 raz) – Rock[59]
  • Explosive Professional Wrestling
    • EPW Championship (8 razy) – Nicholls (2), Haste (1) i Pitt (5)[60]
    • EPW Tag Team Championship (2 razy) – Haste i Nicholls (1), Rock i Pitt (1)[61][62]
  • Melbourne City Wrestling
    • MCW Heavyweight Championship (1 raz) – Sexton[63]
    • MCW Intercommonwealth Championship (1 raz) – Rock[64]
    • MCW Tag Team Championship (1 raz) – Marcius Pitt i Slex[65]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI umieściło Millera w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 373. miejsce w 2013; 325. miejsce w 2014; 185. miejsce w 2015; 154. miejsce w 2016; 363. miejsce w 2017[66]
    • PWI umieściło Thorne'a w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 374. miejsce w 2010; 361. miejsce w 2011; 277. miejsce w 2012; 359. miejsce w 2013; 315. miejsce w 2014; 184. miejsce w 2015; 147. miejsce w 2016; 377. miejsce w 2017[67]
  • Tokyo Sports
    • Best Tag Team Award (2013) – Haste i Nicholls[68]

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.