![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1e/Middle_meningeal_artery.png/640px-Middle_meningeal_artery.png&w=640&q=50)
Tętnica oponowa środkowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tętnica oponowa środkowa (łac. arteria meningea media) – w anatomii człowieka tętnica będąca najsilniejszą gałęzią tętnicy szczękowej, odchodzącą prawie pionowo w jej pierwszej (żuchwowej) części[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1e/Middle_meningeal_artery.png/640px-Middle_meningeal_artery.png)
Do jamy czaszki wchodzi przez otwór kolcowy (razem z gałęzią oponową nerwu żuchwowego). Wewnątrz biegnie między oponą twardą a powierzchnią kostną. Odpowiada za unaczynienie opon mózgowych we wszystkich trzech dołach czaszki: w dole tylnym tworzy zespolenia z tętnicą oponową tylną, a w dole przednim – z oponową przednią. Jest główną tętnicą zaopatrującą opony mózgowia[1].
Na swojej drodze oddaje pomniejsze gałązki: gałąź oponową dodatkową (ramus meningeus accessorius), gałąź skalistą (ramus petrosus), tętnicę bębenkową górną, gałąź czołową (ramus frontalis) i gałąź ciemieniową (ramus parietalis)[1].