Tätort
typ miejscowości w państwach skandynawskich / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tätort (ze szw. dosłownie „gęsto (zabudowana) miejscowość”; tłumaczenie ang. urban area lub locality) – termin używany w Szwecji na określenie miejscowości o liczbie mieszkańców 200 lub więcej, gdzie odległość między zabudowaniami mieszkalnymi nie przekracza 200 m oraz gdzie odsetek domów letniskowych nie jest większy niż 50%.
Definicja ta została wypracowana i przyjęta w 1960 na spotkaniu szefów urzędów statystycznych państw nordyckich jako wspólna i obowiązująca w tych krajach[1]. W Finlandii używa się odpowiednio terminu taajama, w Danii byområde i w Norwegii tettsted (bokmål) lub tettstad (nynorsk).