![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/49/Whistler_James_Symphony_in_White_no_2_%2528The_Little_White_Girl%2529_1864.jpg/640px-Whistler_James_Symphony_in_White_no_2_%2528The_Little_White_Girl%2529_1864.jpg&w=640&q=50)
Symfonia w bieli nr 2: dziewczynka w bieli
obraz James McNeill Whistler / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Symfonia w bieli nr 2: dziewczynka w bieli?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Symfonia w bieli nr 2: dziewczynka w bieli (ang. Symphony in White, No. 2: The Little White Girl) to obraz amerykańskiego malarza Jamesa McNeilla Whistlera namalowany w latach 1864–65, znajdujący się w zbiorach Tate Britain. Obraz ukazuje kobietę w ujęciu trzy czwarte postaci stojącą przy kominku, na którym znajduje się lustro. Kobieta trzyma w ręce wachlarz a na sobie białą sukienkę. Modelką jest Joanna Hiffernan, przyjaciółka artysty. Choć obraz pierwotnie nosił nazwę Dziewczynka w bieli, Whistler zaczął go później nazywać Symfonia w bieli nr 2. Określając swe dzieło tak abstrakcyjnym terminem chciał podkreślić wyznawaną przez siebie filozofię "sztuka dla sztuki". Hiffernan na obrazie ma obrączkę na serdecznym palcu, choć oboje nie byli małżonkami. Poprzez tę religijną symbolikę Whistler zaakcentował filozofię artystyczną kryjącą się za jego dziełem.
![]() | |
Autor |
James McNeill Whistler |
---|---|
Data powstania |
ok. 1864–65 |
Medium |
olej na płótnie |
Wymiary |
76 × 51 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Whistler namalował obraz zimą 1864 a w roku następnym zaprezentował go na wystawie zorganizowanej przez Royal Academy of Arts. Na oryginalnej ramie znajduje się poemat napisany przez przyjaciela Whistlera Algernona Charlesa Swinburne’a zatytułowany Przed lustrem (ang. Before the Mirror), napisany na kawałkach pozłacanego papieru. Swiburne pisząc poemat inspirował się obrazem Whistlera, dla którego był to znak, iż sztuki wizualne nie muszą być służebne wobec literatury. Jest kilka wskazówek co do treści i symboliki obrazu; krytycy znaleźli w nim aluzje do twórczości Ingresa a także elementy orientalne typowe dla popularnej sztuki japońskiej oddziałującej wówczas na sztukę europejską.