Strzała (satelita)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Strzała (ros. Стрела) – wspólna nazwa trzech serii radzieckich wojskowych satelitów telekomunikacyjnych[potrzebny przypis].
Produkowane przez Ośrodek Naukowo-Produkcyjny Mechaniki Precyzyjnej im. M. F. Reszetniewa (NPO PM), na zlecenie rosyjskiego Ministerstwa Obrony. W projekcie uczestniczyła również Krasnojarska Fabryka Radiotechniczna i Moskiewski Narodowy Instytut Naukowo-Badawczy Radiokomunikacji (MNIIRS).[potrzebny przypis]
Statki były przekaźnikami informacji odbieranych z różnych źródeł (agentów wywiadu, jednostek i placówek wojskowych). Satelity odbierały i przechowywały komunikaty, gdy znajdowały się w polu widzenia nadawcy i przekazywały je na Ziemię, gdy znajdowały się nad Moskwą (metoda typu store and forward).
Seria Strzała-1 była testową serią 26 satelitów, których wysyłanie rozpoczęto w 1964 roku (satelity Kosmos 38, 39 i 40). Testy trwały do 1965. System uruchomiono oficjalnie w roku 1970, a stanowiły go statki serii Strzała-1M. Ze względu na znaczną wysokość orbit wiele z nich pozostaje tam do dziś na kosmicznym cmentarzysku.