Stopa człowieka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stopa (łac. pes) – w anatomii człowieka najbardziej dystalna, obwodowa część kończyny dolnej.
Ten artykuł od 2014-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
pes | |||
zdjęcie rentgenowskie prawej stopy 38-letniego mężczyzny (widok od boku) | |||
Tętnice |
tętnica grzbietowa stopy, tętnica podeszwowa przyśrodkowa, tętnica podeszwowa boczna | ||
---|---|---|---|
Żyły |
żyły powierzchowne kończyny dolnej, żyły głębokie kończyny dolnej | ||
Nerwy |
nerw podeszwowy przyśrodkowy, nerw podeszwowy boczny, nerw strzałkowy głęboki, nerw strzałkowy powierzchowny | ||
Układ limfatyczny |
węzły chłonne podkolanowe | ||
|
Zarówno stopa, jak i ręka są pod względem budowy tworami homologicznymi, jednak w związku z odrębną funkcją są zasadniczo różnie ukształtowane. Główną funkcją stopy jest udział w poruszaniu się (funkcja podporowo-nośna i lokomocyjna). Budowa stopy jest swoista dla człowieka w związku z jego pionową postawą. Hipoteza, że pierwotnie stopa była narządem chwytnym, który u człowieka dopiero przekształcił się w narząd podporowy, nie jest pewna. Wszystkie małpy człekokształtne mają stopę chwytną, z przeciwstawnym paluchem, ustawionym pod kątem do osi długiej stopy. Jest on też znacznie krótszy od pozostałych palców. Połączenie więzadłowe i stawowe kości stopy jest u nich luźniejsze i umożliwia wskutek tego wydatniejszą ruchomość w stawach. Dla człowieka poruszającego się po ziemi funkcja chwytna stopy byłaby zupełnie nieprzydatna. Odwiedziony paluch byłby przeszkodą, a w szybszym biegu nawet wielkim utrudnieniem. W porównaniu do chwytnej ręki stopa oporowa człowieka wykazuje silniejszy rozwój stępu w stosunku do nadgarstka, osiągający połowę długości całej stopy, słabszy zaś rozwój paliczków. Jako całość stopa tworzy mocne i sprężyste sklepienie, dostosowane do dźwigania ciężaru ciała.