![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/POL_COA_Brodzic.svg/langpl-640px-POL_COA_Brodzic.svg.png&w=640&q=50)
Stefan Frąckiewicz Radzimiński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stefan Frąckiewicz Radzimiński herbu Brodzic (ur. ok. 1610, zm. 16 sierpnia 1693[1]) – chorąży nowogródzki, starosta słonimski, właściciel majątku Kościeniewo (białorus. Касцяні) na terenie późniejszej gminy Czemery powiatu słonimskiego (obecnie jest to agromiasteczko w rejonie słonimskim obwodu grodzieńskiego).
Był wyznawcą kalwinizmu[2].
W 1632–1634 wziął udział wraz ze swoim oddziałem w wojnie smoleńskiej, brał udział w 1648 w elekcji Jana Kazimierza. Jako królewski dworzanin brał udział w sierpniu 1649 w bitwie pod Zborowem. Jako chorąży nowogrodzki w 1654 wziął udział w bitwie pod Ciecierzynem; podczas tej bitwy na krótko trafił w ręce wojsk rosyjskich.
Był aktywnym politykiem, posłem na sejmy i sejmiki, wzmiankowany często w dokumentach z lat 1648, 1654, 1662, 1667, 1669, 1670, 1672, 1673, 1674, 1678, 1688, 1690.
Poseł na sejm 1662 roku z powiatu nowogródzkiego[3]. Na sejmie 1662 roku wyznaczony z Koła Poselskiego komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[4]. Poseł sejmiku wołkowyskiego powiatu wołkowyskiego na sejm wiosenny 1666 roku[5]. Poseł sejmiku nowogródzkiego powiatu nowogródzkiego na sejm jesienny 1666 roku[6]. Na sejmie 1667 roku wyznaczony z Koła Poselskiego komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[7].
Książę Bogusław Radziwiłł w spisanym w 1668 roku testamencie uczynił go jednym z dwunastu opiekunów swej jedynej córki Ludwiki Karoliny Radziwiłł[8].
Wraz z województwem nowogrodzkim podpisał elekcję króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego, podpisał jego pacta conventa[9], nie przystąpił jednak do wielkopolskiej konfederacji w obronie króla 28 czerwca 1672 r. Jako starosta słonimski brał udział w królewskiej radzie wojennej. Z własną chorągwią wołoską wziął udział w bitwie pod Chocimiem w 1673 i pod Wiedniem w 1683. Jako deputat podpisał pacta conventa Jana III Sobieskiego w 1674 roku[10]. Poseł powiatu nowogródzkiego na sejm grodzieński 1678-1679 roku[11].
Stefan Frąckiewicz-Radzimiński był młodszym synem chorążego lidzkiego Jana i Anny Naruszewiczówny, był praprawnukiem podkomorzego połockigo Franciszka Radzimińskiego (1530–1572). Jego żoną była najpierw Krzyszkowska, potem Chreptowiczowa, a następnie Marianna Rajecka h. Łabędź, córka Gedeona Rajeckiego, wojewody mińskiego. Mieli dzieci: synów Gedeona, Stefana i Jerzego oraz córki Annę Elżbietę, Katarzynę. W latach 1669–1674 wymieniony był jako spadkobierca Macieja Marcina Frąckiewicza, pisarza polnego litewskiego; otrzymać miał połowę spadku zmarłego brata w kwocie 11.866 zł.