![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/SixIonicOrders.jpg/640px-SixIonicOrders.jpg&w=640&q=50)
Woluta
element architektoniczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Woluta, ślimacznica – element architektoniczny i motyw ornamentacyjny w formie spirali lub zwoju.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/SixIonicOrders.jpg/640px-SixIonicOrders.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6d/Czarny_Las_%28powiat_lubliniecki%29._Sp%C5%82ywy_walutowe.jpg/640px-Czarny_Las_%28powiat_lubliniecki%29._Sp%C5%82ywy_walutowe.jpg)
Występuje w głowicach kolumn w architekturze greckiej i rzymskiej (w porządku jońskim, korynckim i kompozytowym). Jako ozdoba występował w sztuce asyryjskiej, perskiej oraz w okresie renesansu i baroku, w budowlach wzorowanych na stylu antycznym. Woluta stanowi najważniejszy element esownicy.
Szczególnym przypadkiem ślimacznicy są spływy wolutowe[2][3]. Spływ to boczna, dekoracyjnie poprowadzona, część szczytów budowli sakralnych – kościołów czy kaplic. Wprowadzenie spływów pozwalało na harmonijne połączenie węższej części górnej kondygnacji z szerszą kondygnacją przyziemia. Stosowane w późnym renesansie, szczególnie popularne w baroku[4].