Sprzęt indywidualnej ochrony układu oddechowego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sprzęt indywidualnej ochrony układu oddechowego – urządzenia zapewniające bezpieczeństwo i higienę pracy dzięki którym[1]:
- stężenia substancji niebezpiecznych lub szkodliwych w powietrzu wdychanym przez pracownika są mniejsze od najwyższych dopuszczalnych stężeń[2],
- temperatura powietrza oddechowego nie przekracza maksymalnej dopuszczalnej ze względów fizjologicznych,
- zawartość tlenu we wdychanym powietrzu jest większa od 19%.
|
Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. |
W przypadkach pracy w warunkach szczególnych zagrożeń (np. w pożarnictwie lub energetyce jądrowej) sprzęt musi spełniać dodatkowe wymagania[1].