Sprzęgło tarczowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sprzęgło tarczowe – sprzęgło poślizgowe posiadające jedną lub wiele tarcz (płytek ciernych), w którym przeniesienie napędu odbywa się za pomocą siły tarcia. Jest stosowane w większości pojazdów samochodowych z silnikami spalinowymi.
|
Ten artykuł od 2020-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Samochodowe sprzęgła cierne tarczowe dzielą się na:
- jednotarczowe,
- dwutarczowe,
- wielotarczowe,
- podwójne.
W sprzęgłach ciernych siła tarcia wynika z dociskania do siebie tarcz sprzęgła. Na skutek jej działania z elementu napędzającego przenoszony jest moment obrotowy na element napędzany. Poślizg, który występuje pomiędzy powierzchniami ciernymi powoduje nagrzewanie się poszczególnych elementów sprzęgła, co przekłada się na jego zużycie.