Ściana dźwięku
technika realizacji i aranżacji nagrań muzycznych w studiu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
technika realizacji i aranżacji nagrań muzycznych w studiu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ściana dźwięku lub spectorowska ściana dźwięku[1] (ang. Wall of Sound lub Spector Sound) – technika realizacji nagrań podczas rejestracji materiału dźwiękowego i jego aranżacji w studiu. Opracowana została w latach 60. XX wieku przez amerykańskiego producenta Phila Spectora we współpracy z Larrym Levinem, amerykańskim inżynierem dźwięku[2]. Technika polega na wielokrotnym nagrywaniu instrumentów muzycznych i zwielokrotnianiu ich brzmienia. Daje to w rezultacie gęsty, mocny dźwięk – na pierwszym planie lub w tle utworu.
Tę technikę podczas sesji nagraniowych wykorzystali tacy muzycy jak Enya, Leonard Cohen, Tina Turner oraz grupy The Beach Boys i Ramones[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
