Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Solaris – stosunkowo nowy, wyhodowany w 1975 przez Norberta Beckera we Fryburgu Bryzgowijskim międzygatunkowy mieszaniec winnej latorośli o jasnej skórce[1][2]. Wśród przodków odmiany znajduje się winorośl amurska[1].
Odmiana 'Solaris' jest odmianą hybrydową, wyhodowaną z merzlinga i siewki 'Geisenheim 6493' (zarya severa × muscat ottonel)[1][2]. Nazwa pochodzi od łacińskiego słoneczny i ma symbolizować siłę i wczesne dojrzewanie[1]. W 2004 została dopuszczona w Niemczech do uprawy masowej[1].
Z solaris, jako odmiany o jasnych skórkach produkuje się białe wina. Do istotnych właściwości solaris należy odporność na choroby grzybowe[1]. Liście są duże, trzyczęściowe i ciemnozielone. Owoce są średniej wielkości. Grona średniej wielkości, cylindryczno-stożkowate[3]. Odmiana wczesna[1], Roślina puszcza pędy, kwitnie i dojrzewa około tygodnia wcześniej niż przeciętnie inne odmiany. Istotną właściwością rośliny jest jej mrozoodporność. Solaris nie jest wymagająca, jeśli chodzi o stanowisko. Owoce w pełni dojrzałe mają bursztynowożółtą barwę. Przy suchej i ciepłej pogodzie w sierpniu i we wrześniu część jagód ulega botrytyzacji (powierzchniowemu gniciu), a zawartość ekstraktu przekracza wtedy 25%[3].
Dobre plonowanie wymaga dużych form krzewów z łozami ciętymi na 4-6 pąków. Przy dłuższym cięciu osiąga się wysoki plon, któremu towarzyszy zwykle spadek jakości owoców i wina z takich owoców[3].
Ze względu na dużą zawartość cukru z odmiany solaris nawet w chłodnych rejonach można wytwarzać deserowe naturalne słodkie wina[3][1].
Wino produkowane z odmiany solaris nadaje się do kupażowania z rieslingiem lub innymi podobnymi odmianami takimi jak hibernal, johanniter lub seyval[4]. W winach badeńskich pojawiają się nuty ananasa, orzechów laskowych[1].
Solaris zyskał popularność w nowych nasadzeniach w chłodnych regionach Europy[1]. Największy areał upraw (59 ha) znajduje się na terytorium Niemiec, przede wszystkim, wbrew odporności odmiany na chłód, w Badenii[1]. Kilku winiarzy oferuje jednoodmianowe wina solaris (m.in. w chłodnej Saksonii)[1]. W 2004 roku powierzchnia upraw wynosiła 30 ha (wzrost z 19 ha w 2001)[5].
Winnice w kilku szwajcarskich kantonach zajmują 11 ha[1]. Solaris jest spotykany także w uprawie w Danii (4 ha, 2010) i Szwecji[1], a na eksperymentalną skalę w Norwegii i Belgii[1]. W 2011 odmiana została urzędowo uznana we Włoszech[1].
Odmiana solaris jest znana również pod nazwami FR 240-75 lub Freiburg 240-75[2][1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
