Sojusz brytyjsko-japoński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sojusz brytyjsko-japoński – podpisany 30 stycznia 1902 roku, przewidywał obustronne uznanie priorytetów Wielkiej Brytanii w Chinach, a Japonii w Korei. Oba państwa zobowiązały się zachować neutralność w razie konfliktu na tych terenach, a także udzielić sobie wzajemnej pomocy wojskowej. Klauzula ta obowiązywała jednak tylko w przypadku, gdyby w konflikt zaangażowało się państwo trzecie. Sojusz ten stał się początkiem zbliżenia Wielkiej Brytanii i Japonii, zwiastując rychły wzrost znaczenia Japonii, a z drugiej strony upadek mocarstwowej, jak dotąd, Wielkiej Brytanii. Sojusz, przedłużany następnie, obowiązywał do 1921 roku.