Sobór Trójcy Świętej w Saratowie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Trójcy Świętej – prawosławny sobór w Saratowie, w jurysdykcji eparchii saratowskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Najstarszy budynek w Saratowie i na środkowym Powołżu[2].
 6410014006[1] z dnia 30 sierpnia 1960 | |||||||||||||||||||||
| sobór katedralny | |||||||||||||||||||||
.jpg) Widok ogólny, 2010 | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||
| Sobór katedralny • nadający tytuł |
od 1799, 1942 i 2014 | ||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
Święto Trójcy Świętej | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Saratowa  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu saratowskiego  | |||||||||||||||||||||
| 51°31′41″N 46°03′20″E | |||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||
Pierwszy drewniany sobór pod wezwaniem Trójcy Świętej w Saratowie został zbudowany w latach 1674–1675 z błogosławieństwa arcybiskupa astrachańskiego i terskiego Parteniusza. Budynek ten został dwukrotnie zniszczony przez pożar; w 1684 uległ całkowitemu zniszczeniu. Rok po tym wydarzeniu z błogosławieństwa arcybiskupa astrachańskiego Sawwacjusza obiekt odbudowano, ponownie z drewna. Do budowy cerkwi murowanej przystąpiono w 1695. Najpierw wzniesiono niższą cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej, zaś górną, z głównym ołtarzem Trójcy Świętej ukończono w 1701[3]. W 1712 podczas kolejnego pożaru sobór został uszkodzony. W czasie odbudowy do budynku dostawiono galerię i obszerny przedsionek. Do 1723 zbudowano natomiast dzwonnicę[3]. Sobór został po raz pierwszy konsekrowany przez biskupa astrachańskiego Samsona przed 1714[4]. Od 1799 obiekt posiadał status soboru katedralnego w związku z erygowaniem eparchii saratowskiej. Utracił go w 1826, gdy oddany do użytku został sobór św. Aleksandra Newskiego w Saratowie[2].
W okresie radzieckim świątynia została zamknięta. Zwrócono ją wiernym dopiero w 1942[2], wtedy też obiekt ponownie poświęcił arcybiskup saratowski i stalingradzki Andrzej[4]. Ponieważ sobór św. Aleksandra Newskiego został w poprzedniej dekadzie wysadzony w powietrze, obiekt ponownie stał się soborem katedralnym eparchii saratowskiej i pozostawał czynny do połowy lat 90. XX w., gdy jego stan techniczny stał się zbyt zły, by nadal mógł być użytkowany. W latach 2004–2014 obiekt poddano kompleksowej renowacji, po której ponownie otrzymał status soboru katedralnego[2]. W 2006 ukończono prace w cerkwi dolnej, którą ponownie wyświęcił arcybiskup symbirski i melekeski Prokl w asyście arcybiskupa joszkar-olijskiego i marijskiego Jana oraz biskupa saratowskiego i wolskiego Longina[4]. Górny sobór został powtórnie wyświęcony 2 listopada 2014 przez metropolitę saratowskiego i wolskiego Longina[2].
W XVIII w. w soborze wykonano freski, z których przetrwały jedynie małe fragmenty w dolnej cerkwi. W 1950 na ich miejscu wykonano nowe malowidła, których autorami byli ikonografowie z Palechu[5]. W latach 1950–1954 P. Łarionow napisał czterdzieści ikon dla nowego ikonostasu soboru[5].
Szczególną czcią otaczane są przechowywane w soborze ikony Obrazu Chrystusa Nie Ludzką Ręką Uczynionego, kopia Kazańskiej Ikony Matki Bożej, Iwerskiej Ikony Matki Bożej oraz świętego mnicha Serafina z Sarowa z cząstką szat, w które ubrano ciało mnicha w dniu jego pogrzebu. W świątyni wystawione dla kultu są również trzy ikony z cząsteczkami relikwii: świętych biskupów Innocentego z Alaski, Teodozjusza Czernihowskiego oraz Innocentego Penzeńskiego. Na wyposażeniu obiektu pozostaje ponadto relikwiarz księcia Golicyna, w którym znajdują się 132 cząsteczki relikwii różnych świętych[4].
W 1949 sobór odwiedził patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I[5].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
