Skrajna Kapałkowa Czuba
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skrajna Kapałkowa Czuba (słow. Predný Ľadový hrb) – turnia w Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest to niższa z dwóch najwybitniejszych turni w północno-zachodniej grani Małej Kapałkowej Turni, oddzielona od drugiej z nich, położonej dalej na wschód Pośredniej Kapałkowej Czuby Skrajną Kapałkową Przełączką. Skrajna Kapałkowa Czuba jest ostatnim wzniesieniem w całej Kapałkowej Grani, która rozdziela się tutaj na kilka żeber i grzęd. Jej wielki blok szczytowy, przewieszony z trzech stron, nazywany jest Kowadłem. Na północny zachód od niego znajduje się Płetwa – druga wybitna skała w obrębie szczytu[1].
Skrajna Kapałkowa Czuba z Kowadłem i Płetwą wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
49°12′20,8″N 20°10′10,4″E |
Południowe stoki Skrajnej Kapałkowej Czuby opadają do wybitnego Zadniego Kapałkowego Żlebu, uchodzącego na zachód do głównej gałęzi Doliny Jaworowej[2]. Od zachodu pod wierzchołek podchodzą dwa dalsze żleby: Skrajny Kapałkowy Żleb i Pośredni Kapałkowy Żleb[1]. Z kolei północne stoki opadają ku Dolinie Czarnej Jaworowej[2].
Na wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników prowadzą granią północno-zachodnią oraz ze Skrajnej Kapałkowej Przełączki. Ku południowemu zachodowi i północy od wierzchołka odchodzą wybitne żebra[1].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Zofia Krókowska i Jan Alfred Szczepański, 10 czerwca 1928 r.,
- zimowe – Zofia Wysocka, Stefan Bernadzikiewicz i Wawrzyniec Żuławski, 25 kwietnia 1935 r.[1]