![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/Sd.Kfz._253_01.png/640px-Sd.Kfz._253_01.png&w=640&q=50)
Sd.Kfz.253
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Leichter Beobachtungspanzerwagen Sd.Kfz.253 – niemiecki lekki półgąsienicowy opancerzony wóz obserwacyjny artylerii, używany w jednostkach dział szturmowych w armii niemieckiej w czasie II wojny światowej, należący do rodziny transportera Sd.Kfz.250. Od marca 1940 do czerwca 1941 roku zbudowano łącznie 285 sztuk.
![]() | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ pojazdu |
wóz obserwacyjny artylerii | ||
Trakcja |
półgąsienicowa | ||
Załoga |
4 osoby | ||
Historia | |||
Produkcja | |||
Egzemplarze |
285 szt. | ||
Dane techniczne | |||
Silnik |
silnik gaźnikowy Maybach HL 42 TRKM o mocy 73,5 kW (100 KM) przy 2800 obr./min | ||
Transmisja |
mechaniczna | ||
Pancerz |
stalowy, przód: 14,5 mm, boki i tył: 8 mm | ||
Długość |
4,70 m | ||
Szerokość |
1,95 m | ||
Wysokość |
1,80 m | ||
Prześwit |
0,285 m | ||
Masa |
5,7 t | ||
Moc jedn. |
12,9 kW/t | ||
Osiągi | |||
Prędkość |
65 km/h | ||
Zasięg pojazdu |
300 km (po drodze) | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) |
0,7 m | ||
Rowy (szer.) |
1,5 m | ||
Ściany (wys.) |
0,4 m | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Niemcy | |||
|
Sd.Kfz.253 był oparty na konstrukcji transportera opancerzonego Sd.Kfz.250 (podwozie Demag D7p), od którego różnił się głównie zakrytym od góry przedziałem bojowym oraz wyposażeniem. Całkowicie opancerzony pojazd, przeznaczony dla dowódców plutonów i baterii artylerii szturmowej, wyposażony był w radiostację - nadajnik FuG 16 i odbiornik FuG 15, z anteną prętową. W dachu znajdował się okrągły właz z dwuczęściową klapą, a za nim mniejszy prostokątny. Po zaprzestaniu jego produkcji, do jednostek dział szturmowych skierowano transporter Sd.Kfz.250 w odmianie Sd.Kfz.250/5.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/54/Bundesarchiv_Bild_101I-158-0085-44%2C_Balkan%2C_Sch%C3%BCtzenpanzer%2C_Fahrt_%C3%BCber_Br%C3%BCcke.jpg/320px-Bundesarchiv_Bild_101I-158-0085-44%2C_Balkan%2C_Sch%C3%BCtzenpanzer%2C_Fahrt_%C3%BCber_Br%C3%BCcke.jpg)
Pojazd ważył 5,7 tony, posiadał opancerzenie od 8 do 18 mm. Uzbrojony był w karabin maszynowy MG 34 kalibru 7,92 mm. Silnik Maybach 4,2 litra i 100 KM. Prędkość maksymalna 65 km/h, zasięg 320 km. Załoga składała się z 4 osób.
Podwozia produkowane były w firmach Demag w Wetter (Ruhr) i Büssing-NAG w Berlinie, nadwozia w firmie Wegmann w Kassel, gdzie odbywał się montaż, przeniesiony następnie do zakładów Böhler w Kapfenbergu w Austrii. Mimo planów wyprodukowania pierwszych transporterów w grudniu 1939 roku, produkcja opóźniła się i pierwsze wyprodukowano w marcu 1940. Produkcję kontynuowano do czerwca 1941 roku, po czym zrezygnowano z produkcji wyspecjalizowanych wariantów nadwozia na rzecz prostszych modyfikacji seryjnego transportera Sd.Kfz.250.
Według początkowego etatu, w baterii dział szturmowych StuG III (3 plutony po 2 działa) miało się znajdować 5 transporterów SdKfz 253, lecz z powodu niewystarczającej produkcji zmieniono etat od 7 lipca 1940 roku na 4 transportery (po jednym dla dowódców plutonów i baterii). Wskutek strat i zaprzestania produkcji, SdKfz.253 używano jedynie do ok. 1943 roku.