Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko w Łączkach Trzecie – schronisko w dolnej części Doliny Będkowskiej[1] na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się w Łączkach Kobylańskich, we wsi Kobylany, w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[3].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
4 m |
Głębokość |
0 m |
Wysokość otworów |
327 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
47 m |
Ekspozycja otworów |
ku NW |
Kod |
J.Olk.I-07.03 |
Położenie na mapie gminy Zabierzów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°08′56″N 19°44′20″E | |
Strona internetowa |
Znajduje się w orograficznie lewych zboczach Doliny Będkowskiej w skale Babka na wzniesieniu Żarnowa. Otwór schroniska znajduje się w północno-zachodniej, środkowej części tej skały, pod szczytem jej środkowego wierzchołka i jest zarośnięty krzakiem głogu. Można do niego dojść od szczytu, schodząc 2 metrowym kominkiem, następnie 3 m pionowym, trawiastym, zboczem i metrowym trawersem do otworu. Można też dojść od podstawy skały, dojście to jest jednak bardzo strome i w dużym stopniu zarośnięte krzewami[1].
Schronisko ma postać mniej więcej kwadratowej komory o wysokości do 3 m i wymiarach 3 × 3 m. W kierunku wschodnim odchodzą od niej dwa zbyt ciasne dla człowieka korytarze, w kierunku zachodnim ślepy, szczelinowy komin. Jest wypełniony limonitowymi naciekami i rdzawymi osadami. Schronisko powstało w późnojurajskich wapieniach skalistych i jest pochodzenia krasowego. W budujących go skałach występują krzemienie oraz krzemienie scementowane limonitowym spoiwem. Ściany są nierówne i są w nich jamy, okrągłe wżery i drobne kanały. W kominku jest kilkadziesiąt drobnych stalaktytów o długości kilkunastu cm i średnicy do 3 mm, ale uległy one zlepieniu spoiwem limonitowym i zatykają kominek. Dno schroniska i krótkiego zachodniego korytarzyka tworzy gruz krzemienny i wapienny, rdzawy ił limonitowy i zlepione limonitem fragmenty brekcji. Schronisko jest suche, w całości widne, a w lepiej oświetlonych miejscach przy otworze na jego ścianach rosną glony i porosty. Ze zwierząt obserwowano pajęczaki[1].
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy opisał go Kazimierz Kowalski w 1951 r.[4] Aktualną dokumentację sporządził Andrzej Górny we wrześniu 2009 r. Plan opracował Marcin Pruc[1].
Na wzniesieniu Żarnowa znajdują się jeszcze dwa inne schroniska: Schronisko w Łączkach Pierwsze i Schronisko w Łączkach Drugie. Wszystkie znajdują się w skale Babka powyżej drewnianej wiaty przy drodze z Brzezinki do Łączek Kobylańskich[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.