![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8f/Burzana_P28-2.jpg/640px-Burzana_P28-2.jpg&w=640&q=50)
Schron turystyczny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Schron turystyczny – niewielki obiekt wybudowany dla potrzeb turystów, najczęściej w górach.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8f/Burzana_P28-2.jpg/640px-Burzana_P28-2.jpg)
Pierwsze schrony pojawiły się już w XVIII wieku, wiele w I połowie wieku XIX (jednym z pierwszych w Beskidach był schron na Babiej Górze, powstały dla arcyksięcia Józefa Habsburga, palatyna Węgier, w 1806). Schrony miały najczęściej formę drewnianej chatki z miejscem na ognisko, czasem również z miejscami do spania i prymitywną kuchnią. Podstawową funkcją była możliwość schronienia w razie nagłego pogorszenia pogody – nie były przeznaczone do długotrwałego pobytu, w przeciwieństwie do schronisk turystycznych.
W późniejszych okresach budowano również solidniejsze schrony z kamienia lub innego trwałego materiału. W początkach wieku XX często korzystali z nich narciarze. Ponieważ zazwyczaj pozbawione były stałego opiekuna wielokrotnie zostały zniszczone lub obrabowane. Po II wojnie światowej schrony stopniowo zostały wypierane przez schroniska (często schroniska budowano w miejscu dawnego schronu, jak na Hali Łabowskiej). Prymitywne warunki w schronach sprawiły, że turyści odwiedzali je coraz mniej chętnie – obecnie rzadko występują w polskich górach. Czasem pełnią funkcję bufetów.
Schrony można spotkać w zagranicznych pasmach górskich – wybudowano je z solidniejszych materiałów i ich standard jest stosunkowo wysoki. W niektórych miejscach przyjmują postać żelaznych kontenerów z miejscami do spania.