SMS Zrínyi (1910)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
SMS Zrínyi – austro-węgierski przeddrednot typu Radetzky. Został nazwany na cześć chorwackiej rodziny szlacheckiej Zrinski[1]. „Zrínyi” razem ze swoimi siostrzanymi okrętami, „Erzherzogiem Franzem Ferdinandem” i „Radetzky”, były ostatnimi austro-węgierskimi przeddrednotami, a ich następcami były o wiele mocniejsze drednoty typu Tegetthoff.
SMS „Zrínyi” w 1918 | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia |
Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki) | ||
Położenie stępki |
15 listopada 1908 | ||
Wodowanie |
12 kwietnia 1910 | ||
K.u.K. Kriegsmarine | |||
Nazwa |
SMS „Zrínyi” | ||
Wejście do służby |
15 września 1911 | ||
Wycofanie ze służby |
22 listopada 1919 | ||
US Navy | |||
Nazwa |
USS „Zrínyi” | ||
Wejście do służby |
22 listopada 1919 | ||
Wycofanie ze służby |
7 listopada 1920 | ||
Los okrętu |
Przekazany Włochom, ostatecznie zezłomowany między 1920 a 1921 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
14 741 t (standradowa) | ||
Długość |
138,8 m | ||
Szerokość |
24,6 m | ||
Zanurzenie |
8,1 m | ||
Napęd | |||
dwie 4-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania, 12 opalanych węglem kotłów parowych Yarrow, 2 śruby 20 000 KM | |||
Prędkość |
20,5 węzła (38 km/h) | ||
Zasięg |
4000 Mm (7400 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) | ||
Uzbrojenie | |||
4 działa kal. 305 mm L/45 (2 × II) 8 dział kal. 240 mm L/45 (4 × II) 20 dział kal. 100 mm L/50 6 dział kal. 66 mm L/45 4 działa kal. 47 mm L/44 (szybkostrzelne) 1 działo kal. 47 mm L/33 (szybkostrzelne) 2 działa desantowe kal. 66 mm | |||
Wyrzutnie torpedowe |
3 × 450 mm | ||
Opancerzenie | |||
Burty: 100-230 mm Pokład: 48 mm Wieże artylerii głównej: 250 mm Wieże artylerii średniej: 200 mm Kazamaty: 120 mm Wieża dowodzenia(inne języki): 100-250 mm Grodzie przeciwtorpedowe: 58 mm Grodzie wodoszczelne: 150 mm | |||
Załoga |
890 (30 oficerów i 860 marynarzy) | ||
|
W czasie I wojny światowej „Zrínyi” służył na Morzu Adriatyckim w II Dywizjonie Pancerników. W maju 1915 roku okręt ostrzelał Senigallię, w ramach większej operacji ostrzału Ankony. Aliancka kontrola Cieśniny Otranto oznaczała, że austro-węgierska flota była praktycznie uwięziona na Adriatyku. Jednak obecność okrętów Cesarsko-Królewskiej Marynarki Wojennej w tamtym rejonie związała znaczne siły morskie Ententy.
W związku z niekorzystnym obrotem wojny dla Austro-Węgier pod koniec 1918 roku, „Zrínyi” miał zostać przekazany nowo utworzonemu Państwu Słoweńców, Chorwatów i Serbów. 10 listopada 1918 roku, dzień przed zakończeniem wojny, oficerowie marynarki wypłynęli okrętem z Puli i ostatecznie poddali się amerykańskiej eskadrze ścigaczy okrętów podwodnych. Po przekazaniu okrętu Stanom Zjednoczonym, został on na krótko przemianowany na USS Zrínyi. Zgodnie z Traktatem z Saint-Germain-en-Laye, przekazanie okrętu Stanom Zjednoczonym nie zostało uznane i zamiast tego oddano go Włochom, gdzie ostatecznie został zezłomowany.