![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/SMS_Kaiser_Max_illustration.tif/lossless-page1-640px-SMS_Kaiser_Max_illustration.tif.png&w=640&q=50)
SMS Kaiser Max (1862)
okręt marynarki wojennej Austro-Węgier / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące SMS Kaiser Max (1862)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
SMS Kaiser Max – pierwszy z okrętów typu Kaiser Max, zbudowany dla Österreichische Marine. Położenie stępki pod okręt odbyło się w październiku 1861 roku w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki). Okręt został zwodowany w czerwcu 1862 roku i ukończony w marcu 1863 roku. Jego uzbrojenie główne składało się z 16 armat 48-funtowych i 15 armat 24-funtowych w tradycyjnej aranżacji burtowej. Burty chronione były przez pancerz grubości 110 mm.
![]() SMS „Kaiser Max” w 1866 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki), Triest |
Położenie stępki |
październik 1861 |
Wodowanie |
14 czerwca 1862 |
![]() | |
Wejście do służby |
1863 |
Wycofanie ze służby |
1873 |
Los okrętu |
rozebrany, 1873 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
3588 t |
Długość |
70,78 m |
Szerokość |
10 m |
Zanurzenie |
6,32 m |
Napęd | |
2-cylindrowa maszyna parowa, 1 śruba 1926 KM ożaglowanie | |
Prędkość |
11 węzłów (20,4 km/h) |
Zasięg |
1200 Mm (2222 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) |
Uzbrojenie | |
1863: 16 dział 48-funtowych 15 dział 24-funtowych 1 działo 12-funtowe 1 działo 6-funtowe 1867: 12 dział kal. 178 mm 2 działa kal. 76 mm | |
Opancerzenie | |
burty: 110 mm | |
Załoga |
386 |
„Kaiser Max” wziął udział w bitwie pod Lissą w lipcu 1866 roku. Zaangażował w walkę włoski okręt obrony wybrzeża „Palestro”, który w efekcie ciągłego ciężkiego austriackiego ostrzału eksplodował i zatonął. „Kaiser Max” wyszedł z bitwy bez szwanku, poza niewielkimi uszkodzeniami komina i ożaglowania zadanymi przez „Re d’Italia”. W 1867 roku okręt zmodernizowano w celu polepszenia jego dzielności morskiej i uzbrojenia, ale i tak został szybko wyprzedzony przez rozwój technologii morskiej w latach 60. i 70. W 1873 roku już przestarzały okręt został „przebudowany”, chociaż tak naprawdę wiązało się to z jego rozebraniem, a jego pancerz, maszyneria i inne mniejsze części i wyposażenie zostały użyte do budowy nowego okrętu o tej samej nazwie.